✤
✤
Sergiden görüntü | Foto: Städel Museum
✤
ÇOK FİGÜRLÜKTE,
POTANSİYEL BİRİKİMİ YOĞUN, DAHA ETKİLİ BİR GERİLİM VE HEYECAN BULUYOR
✤
tedir. Villa�nın bahçesinde büyük atölyede, büyük formatlarda çalı�ır. Dönem müdürü Harro Siegel�in sözleriyle, �Vesveseli Baselitz homurdanarak, çalı�ıyor durmadan resim yapıyordu�.
1965 / 66 yıllarında yaptığı 60 tablo, 130 desen ve 38 baskı graiğinde bu dönemin etkileri görülüyor. Villa Romana dönü�ünde Berlin Charlottenburg�taki atölyesinde çalı�malarına daha yoğun olarak devam etti. Ne çare ki bunları sergileme olanağı yoktu. Tek tek bazı yerlerde gösterebiliyordu. Resimlerini toplu olarak görebilmek için atölyesine gitmek gerekiyordu. Bitmemi� resimlerinin bazıları atölyesinde dururken, 1966 �ubatında �Kahramanlar� serisi resimlerini Berlin�de Springer Galerisi�nde sergileyebildi. Kendi olanakları ile sergi açma �ansı bulunmayan Baselitz için bu ilk sergi çok önemlidir. �Die großen Freude�( Büyük Sevinç) bu serginin en önemli tablosudur. Diğer tablolardan daha büyük boyuttadır ve iki igürlüdür. Baselitz çok igürlükte, potansiyel birikimi yoğun, daha etkili bir gerilim ve heyecan buluyor. Ama bunu da yeterli görmeyecektir. Nitekim, fonun siyah olması gerilimi, kontrastı daha da arttıran bir olgudur. Ön plandaki açık renkli igürler, fondaki koyulukla büyük bir kontrast olu�turmakta, bu da kökten kopmu�luğu daha kuvvetli bir hale getirmektedir.
Baselitz, özellikle 1966�dan sonra �Frakturbilder�( Kırık Resimler) olarak adlandırılabilecek bir stil geli�tirir. Tuvali yatay olarak ikiye böler. Birbirinden bağımsız, ayrı ayrı beden parçaları çizer. Birbiriyle bağlantılı olmasına kar�ı birbirini hiçbir zaman tamamlamayan tablolar ortaya çıkar. Yapıtlarında form ve rengin ön plana çıkması ile içerik geri plana itilmi� olur.
Baselitz, tabloları ters asarak, esas problemin biçimsel / renksel / sanatsal olduğunu vurgulamaya ba�lamı�tı ve bu karar, Baselitz�in sanatında büyük bir çıkı� anlamını ta�ıyordu. İ�te bu yönelimi ve sanatında dile getirdiği sorular / sorunlar, günümüzde de etkisini sürdürüyor.
Georg Baselitz�in her sergisinde, çağımızın adeta bir ba�ka kahramanıyla yüz yüze geli�imiz bo�una değildir. Bu büyük terslik, herhalde bütün ya�adıklarının ve denemelerinin �me�akkatli� bir sonucudur. z
20