✤
✤
✤
ÇOK MERAKLI VE GİRİŞKEN
OLDUĞUMDAN ÇABUK
KAVRIYORDUM
ALMANCAYI VE YENİ HAYATI...
✤
görmeden dönmezlerdi. Nenem bir geli�lerinde �Gel seni beraber götürelim, bizim yanımızda kal, orada oku� deyince ba�lamı� oldu müzikal ya�am öyküm. Sanırım 12 Eylül öncesi ortama ili�kin ta�ıdıkları kaygıdan dolayı böyle dü�ünüp de bu karara varmı�lardı ki, 13 Eylül 1980�de terk etmi�tim aile ocağımı, henüz dört ya�ımdayken ve hiçbir �eyin farkında değilken. Küçük bir i�çi ailesi eviydi yeni yuvam. İki de dayım vardı. İlk zamanlar her �ey çok güzeldi benim için, el üstünde tutuluyordum. Bir dediğim iki edilmiyordu. İçine kapanık bir yapım olmadığından hemen bir sürü arkada�ım olmu�tu mahallede. İlkin okul öncesi hazırlık sınıfına gittim, daha sonra da ilkokula ba�ladım. Çok meraklı ve giri�ken olduğumdan çabuk kavrıyordum Almancayı ve yeni hayatı.
Peki müzikten ya da bağlamadan söz edebiliyor muyuz bu dönemdeki ya�amınızda? TANER AKYOL- Rahmetli dedem Türk sanat müziği ve halk müziği sever ve dinlerdi. Yine rahmetli olan ve bende çok
emeği geçen Necati dayım ise bağlama çalardı. İlk kez onda gördüğümü anımsıyorum bağlamayı. Hemen taklit etmeye ba�lamı�tım. Hatta mahalledeki çocukları etrafıma toplayıp onlara minik konserler veriyordum. Sonra küçük dayım evlenince ev biraz daha kalabalıkla�tı ve sanırım sorunlar da çoğalmaya ba�ladı. Sonunda nenem �Oğlum seni biz annenin babanın yanına gönderelim, sen orada oku� kararını verince, dört yıl sonra yeniden Bursa�ya dönmü�tüm.
O ya�a kadarki ya�amınızın ikinci yarısını Berlin�de geçirdikten sonra nasıldı aile ocağı? TANER AKYOL- 8 ya�ındaki ben, Türkiye�de artık ba�ka bir çocuğum; Avrupa görmü�, Almanya görmü�, çikolatayı ve bisikleti bilen, özgüveni sağlam bir çocuk. Mahallede Erzincanlı bir aile var, çocukları benden büyük ve saz çalıyorlar. Bir de �orlon� dükkanları var. Ben gidiyorum dükkanı bekliyorum, iyi kötü bağlama çalmasını bilen çocuk da benim bisikletimle bir
26