Πρώτον , το υπουργείο Εθνικής Άμυνας να λαμβάνει όλα τα αναγκαία μέτρα για την εγκαθίδρυση και διατήρηση μιας εγχώριας τεχνολογικήςβιομηχανικής βάσης , συμπεριλαμβανομένων μέτρων που αφορούν σε έρευνα και ανάπτυξη , σε συγκεκριμένους στρατηγικούς τομείς άμυνας και ασφάλειας . Δεύτερον , η βάση αυτή να διασφαλίζει την ταχεία και απρόσκοπτη λειτουργία τής αλυσίδας εφοδιασμού των ΕΔ σε υλικά , αναλώσιμα , εξαρτήματα , υπηρεσίες άμεσης συντήρησης και τεχνικής υποστήριξης και την εκτέλεση των αναγκαίων έργων σε όλες τις περιπτώσεις , εγκαίρως και υπό κάθε περίσταση . Τρίτον , στο πλαίσιο των προβλέψεων της παρ . 1 να παρέχεται η δυνατότητα στην αναθέτουσα αρχή , σύμφωνα με το άρθρο 346 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί προστασίας ουσιωδών συμφερόντων των κρατών μελών , να επιβάλει ειδικούς όρους για την εκτέλεση της σύμβασης . Πολλά έχουν γραφεί και γράφονται , δυστυχώς όχι πάντα από την επιθυμία της άδολης ενημέρωσης , για την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία-ΕΑΒΙ . Είναι γεγονός ότι παρά την ανελλιπή συμμετοχή της Ελλάδας για δεκαετίες στους κεντρικούς ευρωατλαντικούς και ευρωπαϊκούς αμυντικούς και οικονομικούς θεσμούς , η ελληνική αμυντική βιομηχανία ως μέρος της βιομηχανίας της χώρας πάσχει τόσο από υστέρηση στην παραγωγικότητα όσο και από χαμηλή συμμετοχή των παραγωγικών συντελεστών , εργασίας και κεφαλαίου . Ιδιαίτερα δε η κρατική αμυντική βιομηχανία εξελίχθηκε σε « πίθο των Δαναΐδων » στερώντας πολύτιμους πόρους από την αντίστοιχη ιδιωτική . Το τελευταίο σε συνδυασμό με τη λειτουργία των επιχειρήσεων σε μη επαρκώς διαφανές και σταθερό θεσμικό πλαίσιο επέφερε την οικονομική καχεξία και αποβιομηχανοποίηση της προηγούμενης δεκαετίας . Η κατάσταση αυτή φαίνεται να αλλάζει μετά το 2020 , αφού οι δραστηριότητες της ΕΑΒΙ επηρεάζονται γενικά θετικά , πρωτίστως από τις κυβερνητικές επιλογές και δευτερευόντως από τις αποφάσεις των οργάνων της ΕΕ και του ΝΑΤΟ , κυρίως μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία . Οι λόγοι είναι αφ ενός οι ελληνικοί εξοπλισμοί και αφετέρου η δομημένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για ανάπτυξη της ευρωπαϊκής τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης μέσω της χρηματοδότησης κοινών προγραμμάτων στην άμυνα και η σταθερή απαίτηση για εξοπλισμούς στο 2 % του ΑΕΠ κάθε χώρας στο πλαίσιο των σχεδιασμών του ΝΑΤΟ . Τα παραπάνω έρχεται να ενισχύσει η αναγνώριση των πλεονεκτημάτων που προσφέρει στους συνεργάτες της η Ελλάδα ως χώρα της Ευρωζώνης , ήτοι με πολιτική , οικονομική και κοινωνική σταθερότητα σε περιοχή γεωπολιτικής αστάθειας , όπως είναι ευρύτερα η νοτιοανατολική Ευρώπη , η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική , και αφετέρου ως στρατηγικός σύμμαχος χωρών όπως η ΗΠΑ , η Γαλλία , η Αίγυπτος , το Ισραήλ , η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ με πρόνοιες που πέρα από την καθαρά αμυντική διάσταση εμπεριέχουν και την οικονομική . Μάλιστα , με ανακοινώσεις των θεσμικών φορέων της η ΕΑΒΙ προσβλέπει στη βελτίωση της συμμετοχής της στην υλοποίηση των ιστορικών διαστάσεων πανευρωπαϊκών αμυντικών προμηθειών της δεκαετίας 2022- 2030 . Είναι εύλογο ότι οι συνέπειες που προκαλούνται δεν αφορούν μόνο την άμυνα , αλλά ευρύτερα την ελληνική οικονομία επειδή επιφέρουν αναδιάταξη επιχειρηματικών δυνάμεων που είχαν σημαντική επιρροή στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας . Είναι φανερό ότι οι ελληνικές ιδιωτικές εταιρείες που καταφέρνουν να διεκδικήσουν έργο από τους κύριους κατασκευαστές αμυντικών συστημάτων μέσα από σκληρούς όρους και ανοιχτές ανταγωνιστικές διαδικασίες , όπου η επιτυχία ή η αποτυχία επηρεάζεται κυρίως από τις κατασκευαστικές ικανότητες τους , θα κερδίσουν το μέλλον . Αυτός ο « οικονομικός δαρβινισμός » είναι ίσως ένας τρόπος να ξεκαθαριστεί ο χώρος από εκείνες τις εταιρείες που επιβίωναν χάρη στις « δημόσιες σχέσεις » και την αφανή κρατική υποστήριξη και να απομείνουν μόνο όσες και όσοι επιχειρηματίες πήραν τις σωστές αποφάσεις στα δύσκολα χρόνια της κρίσης . Η « επόμενη μέρα » και για την ΕΑΒΙ δεν είναι μακριά όπως καταδεικνύουν : α ) οι δράσεις για την ολική επαναφορά της ΕΑΒ με τις συζητήσεις σύναψης ισχυρότερης σχέσης που ίσως περιλαμβάνει τη διαχείρισή της από την LM β ) η επαναλειτουργία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και Ελευσίνας γ ) η καταξίωση των ΜΕΤΚΑ και SUNLIGHT ως πανευρωπαϊκής εμβέλειας παικτών , δ ) η ανάδειξη του EFA GROUP σε υπολογίσιμη δύναμη στη χώρα και το εξωτερικό και ε ) η ισχυροποίηση των εταιρειών EODH , HDVS και MEVACO . Αν μάλιστα στα παραπάνω προστεθεί : i ) η εξαγορά των εγκαταστάσεων της ΕΛΒΟ και η σχεδόν διαφημιζόμενη είσοδος ισχυρού κρατικού ή μη ισραηλινού ομίλου στην IDE , κάτι που δεν μπορεί παρά να συνδέεται με την υψηλή στρατηγική του κράτους του Ισραήλ και ii ) η επιθυμητή επανάκαμψη της γερμανικής βιομηχανίας στην Ελλάδα με την πρόταση εγκατάστασης εργοστασίου συναρμολόγησης οχημάτων και αρμάτων όπου πρωταγωνιστούν οι κορυφαίες εταιρείες Rheinmetall και KMW , τότε είναι βέβαιο ότι μια νέα εποχή ανατέλλει για τη χώρα που ξεπερνάει τα όρια της οικονομίας της Άμυνας .
Αύγουστος 2022 5