mı ile düzenlenen Conference of Parties (COP) yani ‘Taraflar Konferansı’dır.
İtalya’da 1997 yılında yapılan ilk Taraflar Konferansı’nın ardından Senegal, Brezilya, Almanya, İsviçre, Küba,
Kenya, İspanya, Arjantin, Güney
Kore ve en son da 2013 yılında Namibya’da Taraflar Konferansı yapıldı.
konu haline gelen çölleşme arazinin
bozulmasını ve verim gücünün azalmasını ifade ediyor. Su ve rüzgar
erozyonu, tuzlanma, çoraklaşma, tarım alanlarının verim gücünün kaybı,
aşırı ve düzensiz şehirleşmeyle verimli
toprakların azalması çölleşmenin görünen yüzlerinden bazıları. Arazinin
bozulmasının önlenmesi ve yeniden
kazandırılmasına yönelik faaliyetler
de çölleşme ile mücadele olarak değerlendiriliyor.
Bütün dünyayı etkileyen bu probleme çözüm bulacak tedbirleri artırmak
için 1994 yılında Resmi adı “Özellikle Afrika’da Ciddi Kuraklık ve/veya
Çölleşmeye Maruz Ülkelerde Çölleşme ile Mücadele için Birleşmiş Milletler Sözleşmesi” olan BM Çölleşme
ile Mücadele Sözleşmesi imzalandı.
Türkiye, 16 Mayıs 1998 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 98/11003
sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile sözleşmeye taraf oldu.
Dünya milletlerinin üzerinde hemfikir olarak onayladığı nadir sözleşmelerden biri olan BM Çölleşme ile Mücadele Sözleşmesi’ne halen 195 ülke
imza koymuş durumdadır.
Sözleşmenin en üst düzey karar alma
organı, ülke delegasyonlarının katılı-
Tüm ülkelerin önem verdiği toplantının katılımcı sayısı da yüksek oluyor.
2011 yılında Kore’de yapılan Konferansa 8.500 kişi katılırken, 2013 yılında Namibya’da yapılan 11. Taraflar
Konferansı’na ise 3.500 kişi katılmıştı. Ankara’da gerçekleşecek konferansa
da 8 ila 10 bin kişilik bir katılım bekleniyor.
Taraflar Konferansı sırasında ev sahibi
ülke sözleşmenin birer bölümünü
oluşturan çok sayıda toplantıya da ev
sahipliği yapıyor. Konferans kapsamında;
•
Bilim ve Teknoloji Komitesi
(CST),
•
Sözleşmenin Uygulamalarının
Gözden Geçirilmesi
K