ιδανικότερους όρους συνθηκολόγησης. Μέχρι και το θάνατό του το 1492
εφάρμοσε πολιτική ειρηνική, από το φόβο επίθεσης πέραν των συνόρων
της Ιταλίας. Χαρακτηριστικό της ευφυΐας του και της αποδοτικότητας της
συγκεκριμένης πολιτικής είναι ότι μόνο μετά το θάνατό του θα
μπορέσουν οι Γάλλοι, με επικεφαλής το βασιλιά Κάρολο Η΄, να
εισχωρήσουν στα Ιταλικά εδάφη.
Στον τομέα της τέχνης, υπήρξε ο υποστηρικτής πολλών φιλοσόφων
και καλλιτεχνών, όπως του Πίκο Ντε Λα Μιραντόλα, του Μιχαήλ Άγγελου
και του Μποτιτσέλι, διαθέτοντας κολοσσιαία ποσά τόσο για τον εξωραϊσμό
της πόλης όσο και για τη διαφήμιση του οίκου.
Πηγές
[1] Λαμπράκη-Πλάκα, Μ. (2004). Ιταλική Αναγέννηση: Τέχνη και κοινωνία -
Τέχνη και Αρχαιότητα. Αθήνα: Εκδόσεις Καστανιώτη.
[2] Το λήμμα της Βικιπαίδειας για την Αναγέννηση: Αναγέννηση
[3] Turner, R. (2011). Η Αναγέννηση στη Φλωρεντία: Η γένεση μίας νέας τέχνης.
Θεσσαλονίκη: University Studio Press
[4] Το λήμμα της Βικιπαίδειας για τον Οίκο των Μεδίκων : Οίκος των Μεδίκων
[5] Το λήμμα της Βικιπαίδειας για τον Τζιοβάνι Ντι Μπίτσι : Τζιοβάνι Ντι Μπίτσι
[6] Το λήμμα της Βικιπαίδειας για τον Κόζιμο τον Πρεσβύτερο : Κόζιμο Ο
Πρεσβύτερος
[7] Το λήμμα της Βικιπαίδειας για τον Λορέντσο των Μεδίκων: Λορέντσο Των
Μεδίκων
[8] Το λήμμα του Χειλώνα για τον Οίκο των Μεδίκων : Οίκος των Μεδίκων
13