Armenians Of The World Armenian Cinematographers Of The World | Page 18

01 ՎԻԼՅԱՄ ՍԱՐՈՅԱՆ WILLIAM SAROYAN ԱՄՆ USA ԱՇԽԱՐՀԻ ՀԱՅ ԿԻՆՈԳՈՐԾԻՉՆԵՐԸ ARMENIAN CINEMATOGRAPHERS OF THE WORLD Շատերը չէին համակերպվում լիարժեք կրթություն չստացած երիտասարդ գրողի նվաճումների հետ: Քսանամյա երիտասարդ գրողը վերջապես որոշում է համարձակ քայլ անել և բեկել ճակատագրի ուղին: Նա սկսում էր աշխատել՝ առանց հստակ իմանալու, թե ինչի մասին պետք է լինի պատմվածքը: Նա աստիճանաբար ավելի ու ավելի հաճախ էր ստանում այնքան սպասված, բայց միևնույն ժամանակ անսպասելի նամակներ տարբեր խմբագրություններից, որոնք հաղորդում էին, որ նրա պատմությունները մեծ հետաքրքրություն են առաջացնում, և հորդորում էին նրան շարունակել: Սա մի յուրօրինակ վճռական պահ էր, որը, կարծես, խորհրդանշում էր նրա աշակերտության փուլի ավարտը: 18 19 He began with no firm ideas as to what the stories would be about. Midway through the month telegrams, both ex- pected and unexpected, arrived from the editors with the message he needed: yes, the stories were being received with great interest — keep them coming! This was the de- cisive moment of acceptance, marking the end of his long apprenticeship. More of these pieces were printed in Story in later months, and as word spread of this new and exciting lit- erary find, stories were soon appearing in such magazines as The American Mercury, Harper’s, The Yale Review, and some others. By October 1934, Random House was ready to publish “The Daring Young Man on the Flying Trapeze, and Other Stories.” Surprisingly the book was a best-seller. William Saroyan — or Saroyan, as he now became — had arrived on the literary scene with a bang. Naturally, there were those who resented this sudden leap to fame and fortune. Շատ տարիներ անց նա պետք է գրեր, որ գրողի միակ իրական հաջողությունը վրա է հասնում, երբ նա առաջին անգամ ընդունվում է որպես ստեղծագործող: Մնացածն արդեն այնքան էլ էական չէ: Since then he began to travel: he did not quite reach his father’s city, Bitlis, however. His trips took him to London, Edinburgh, Paris, Vienna and Moscow, and extended only as far as Yerevan, in Soviet Armenia. Նորահայտ ստեղծագործողի հաջողության մասին լուրերն այնքան արագ տարածվեցին, որ երիտասարդ գրողն սկսեց արդեն պատմվածքները տպագրել այն- պիսի հայտնի ամսագրերում, ինչպիսիք են «Ամերիքն Մերկուրի», «Հարփրզ», «Յել Րիվ յու» և մի շարք այլ պարբերականներ: Saroyan opposes nationalistic ideas in his writings while exhibiting a strong emotional attachment to Armenia, and this inconsistency — or dilemma — is nowhere more ap- parent than in his short story “Antranik of Armenia.” 1934 թ. հոկտեմբերին «Ռենդըմ Հաուս» հրատարակ- չությունը համաձայնվում է տպագրել «Ճոճաձողով սա- վառնող խիզախ երիտասարդը և այլ պատմվածքներ» գիրքը: Անսպասելիորեն, գիրքը դարձավ բեսթսելլեր և հռչակ բերեց երիտասարդ գրողին: Վիլ յամ Սարոյանը մեծ աղմուկով մուտք գործեց գրական ասպարեզ: Սակայն քննադատության պակաս ևս չկար: Շատերը չէին համակերպվում լիարժեք կրթություն չստացած երիտասարդ գրողի նվաճումների հետ: In Moscow, he met the Armenian poet Yeghishe Charentz, and was promised an interview with the Great Russian writer Maxim Gorky, though this offer was later withdrawn because of Saroyan’s political views. Passing through Fin- land before returning to America, he paid an unplanned visit to the composer Jean Sibelius. More collections of short stories (“Inhale and Exhale” (1936); “Three Times Three” (1936); “Little Children” (1937); “Tracy’s Tiger” (1951); “Peace, It’s Wonderful” (1939) etc...) followed against the continuing background of the De- pression. Written in a variety of styles and moods, with