ամեն վայրկյան վտանգում է վայրի կենդանիներից որևէ
մեկի կյանքը, նրանցից յուրաքանչյուրի անվտանգ ու
երջանիկ ապրելու իրավունքը: Մարդը և ընձառյուծը,
մարդը և կենդանիները, մարդը և ամբողջ վայրի բնաշխարհը, մարդը և Երկիր մոլորակը… Հարաբերությունների այս
բոլոր ձևաչափերում մարդն իր անխախտ և կարևոր
դերակատարությունն ունի, նա է բոլոր այս հարաբերությունների ներդաշնակության պահպանման առանցքում, նա է
այդ ձևաչափերի կայունության ու հարատևության երաշխավորը, նրանից են կախված Երկիր մոլորակի ներկան ու
ապագան, նրա ձեռքերում է բնության գոյությունը կամ դրա
վերացումը, նրան են ուղղված վտանգված կամ խոշտանգված կենդանիների հայացքները:
Վայրի կենդանիներից շատերը ապրել են մեզանից՝
մարդկանցից, առաջ և, ո՞վ գիտե, միգուցե ապրեն նաև
մեզանից հետո: Այնպես որ, մենք իրավունք չունենք վերացնելու նրանց: Մինչդեռ անօրինական որսագողությունն
ու բնության անհեռատես ու անխնա շահագործումը հաճախ
հասնում են աղետալի ծավալների: Բնապահպանական
կառույցների և բնասեր անհատների ջանքերին հակառակ՝
ոմանք շարունակում են շահույթ ստանալու նպատակով
դաժանորեն սպանել կենդանիներին, հատել անտառները,
աղտոտել գետերն ու լճերը՝ բնությունը համարելով իրենց
սեփականությունը: Եթե այսպես շարունակվի, ապա մենք
անվերադարձ կկորցնենք շատ վայրի կենդանիների, որոնք
այսօր խիստ անպաշտպան են մարդու առջև:
Հայաստանի բացառիկ բնաշխարհը նույնպես ունի
մեր բոլորի հոգածության, ուշադրության, խնամքի կարիքը:
Յուրաքանչյուրս մեր տեղում և մեր կարողությունների
չափով պետք է օգնենք բնությանը՝ հարատևելու: Ամեն մեկս
76
ԱՌԼԵՆ ՇԱՀՎԵՐԴՅԱՆ