մեկի՝ ընձառյուծի (լատ.՝ Panthera pardus)13 թեմային ես
բազմիցս էի անդրադարձել «Ապրելու իրավունք» գրքում,
սակայն ընձառյուծն այնքան հետաքրքիր կենդանի է, որ
ամեն անգամ նրա մասին կարդում էի մեծ հետաքրքրությամբ: Որքան ավելի մոտիկից ես ճանաչում վայրի
կենդանուն, այնքան ավելի ես գնահատում նրան, սիրում ու
ձգտում պահպանել:
Պետք է ասեմ, որ ընձառյուծը շատ յուրահատուկ
կենդանի է: Կատվազգիների ընտանիքի ոչ մի խոշոր
կատու չունի, օրինակ, ընձառյուծի ճարպկությունը, քանի որ
այս կենդանին ծառ մագլցելու հմուտ ու անգերազանցելի
վարպետ է: Ավելին. նա ի զորու է իրենից երկու անգամ
ծանր ավարը բարձրացնել ծառը և հանգիստ ճաշակել այն:
Սակայն սրանք միակ առանձնահատկությունները չեն,
որոնցով աչքի է ընկնում այս բարեկազմ գազանը: Նա
անչափ գեղեցիկ է իր յուրահատուկ մորթով և, բացի այդ,
շատ ունիվերսալ, արագ հարմարվող կատու է, քանի որ
բոլոր խոշոր կատուներից միայն ընձառյուծն ունի
աշխարհագրական մեծ տարածվածություն. նա ամենատարածված վայրի կատվազգին է: Ըստ էության՝ ընձառյուծի արեալը ընդգրկում է միանգամից երեք մայրցամաք՝
Արևելյան Եվրոպա (պայմանականորեն պետք է հասկանալ
ավելի կոնկրետ՝ Թուրքիան, Հարավային Կովկասը), Առաջավոր, Արևելյան և Հարավարևելյան Ասիա և Աֆրիկա: Եթե
ավելի մանրամասնելու լինեմ, ապա