deće familije Sestrinstva, mada kao vojvođanski izraz ima i drugo značenje koje je potpuno različito od ustrojstva Sestrinstva, pa naziv Bećar salaš postaje dvosmislen, zato dešavanja na njemu ostaju skrivena od javnosti.
Šarčević je prvi put opisao Sestrinstvo u svojoj noveli Poslednja Lunova avantura( zbirka Dolazak Tame), ali je u romanu Kaurinova kletva dao Sestrinstvu mnogo bitniju ulogu, pa je do tančina razjasnio pojavljivanje Sestrinstva u srednjovekovnoj Srbiji, metode rada i delovanja, saradnju sa turskim sultanima, unutrašnje sukobe, pad i ponovni uspon. Sestrinstvo je islamizirani matrijarhalni drevni kult i čine ga incestuozno-biseksualno izopačene žene – veštice i vidarke, na čijem čelu se nalazi Bećir Aginica.
Šarčević je motiv za lik Bećir Aginice pronašao u epskoj narodnoj pesmi Mali Radojica, u kojoj Bećir – аginica kao monstrum u ženskom obličju nalaže svirepa mučenja Malog Radojice. Bećir-аginica iz epske pesme je dominantnija u odnosu na svog supruga Bećir – аgu, baš kao što je( skoro) svaka od pripadnica matrijarhalnog Sestrinstva dominantnija u odnosu na svog muškarca. Incestuozno-biseksualna matrijarhalna devijantnost pripadnicama Sestrinstva predstavlja nasleđe koje se genetskim putem prenosi sa kolena na koleno, ali i jednu vrstu programa kome su izložene odmalena, pa tako devojčice iz Sestrinstva bivaju upućivane u tajne veštičjeg kulta uz pomoć iskusnih članica i njima je takav telesni pristup jedini legitiman.
U jednoj od najozloglašenijih knjiga u istoriji – inkvizitorskoj knjizi Malleus Maleficarum je zapisano: Sva veštičarenja potiču iz putene potrebe koja je kod žena neutoljiva, pa su tom rečenicom najbolje opisani nezajažljivi devijantni seksualni apetiti pripadnica Sestrinstva
ARGUS BOOKS ONLINE MAGAZINE # 16 191