ΠΡΟΤΑΣΗ
Το κτήριο προσδιορίζεται ως ένας συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον άνθρωπο και στο τοπίο,
μεσολαβώντας στη συνύπαρξη του φυσικού χώρου και της ανθρώπινης οντότητας. Η μορφολογία
του εδάφους και η πανοραμική θέα, που προσφέρει ο προσανατολισμός του τεμαχίου, αποκτούν
ζωτικό ρόλο στη σύνθεση της κατοικίας και στην οριοθέτηση των βιώσιμων χώρων. Η ανάπτυξη της
οικίας, εντός της πλαγιάς, αποσκοπεί στην αφομοίωση των ορίων του αρχιτεκτονικού κελύφους
από τον περιβάλλοντα χώρο. Επιπλέον, σημαντικός παράγοντας στη σχεδίαση υπήρξε η κίνηση του
χρήστη στο χώρο, εφόσον αυτή αποτελεί ένα «ταξίδι» ενότητας μεταξύ του εσωτερικού και του
εξωτερικού περιβάλλοντος.
72