gereedskapskassies van elke deelnemer
aangetref word nie.
Die nasionale kampioenskappe het
afgeskop met ‘n spesiale verwelkoming
aan die deelnemers en bedanking van
die Williston gemeenskap asook die
onderskeie borge van die geleentheid.
Die verskillende spanne het ook die
geleentheid gekry om in hul provinsiale
kleure en met hul baniere hulself aan
die toeskouers op die skoupaviljoen
bekend te stel – ‘n optog soos wat jy by
‘n geleentheid van hierdie formaat sal
verwag.
Die volgende dag of drie was dit die
beoordelaars se kans om kop te krap in
die Namakwaland se son want die
kompetisie was straf en die keuses
moeilik - dis tog immers die beste van
die bestes wat hier kom deelneem het
en om ‘n nasionale kampioen te
identifiseer sit nie in enige ou (of vrou!)
se broek nie. Nietemin het die beoordelaars hul uitstekend van hul taak gekwyt
en is die ware kampioene uiteindelik
aangewys.
Groot opgewondenheid het, soos
verwag kan word, by elke deelnemer
die aand van die prysuitdeling geheers
want, jy weet nie voor die tyd hoeveel
punte jy verdien het nie aangesien die
groottotale van elke deelnemer se
onderskeie items gebruik word om die
uiteindelike medalje- en sertifikaatwenners aan te wys. So het menige
deelnemer soms totaal onverwags ‘n
toekenning ontvang en was daar etlike
verbaasde uitdrukkings op sommige
gesiggies te sien.
Of dit nou wen of verloor beteken,
jeugskou se gewildheid neem by die
dag toe en geleenthede soos hierdie
gee aan ons kinders die geleentheid om
nuwe vriende te ontmoet, te netwerk.
Soos Breyton Milford (Voorsitter van
die Wes-Kaap Jeugskou en
ondervoorsitter van die Nasionale
Jeugskouvereniging) dit stel: “Ek dink
dit is soveel te meer belangrik vir
kinders om in vandag se tyd met diere
te werk, vaardighede en respek vir
mens en dier aan te leer. Die jeug van
vandag is honger om met diere te werk,
want die gaping tussen die plaas en die
stad/dorp raak by die dag groter.