AFC Magazine Mei 2014 | Page 14

Ons bestuursteam Nathan Coox Projectcoördinator Studierichting: 2e Master burgerlijk ingenieur Verleden AFC: Projectlid & entourage Zou je heel kort kunnen omschrijven wat jouw taken juist inhouden? Als projectcoördinator bestaan mijn dagelijkse AFC-bezigheden ruwweg uit twee grote luiken. Enerzijds zorg ik ervoor dat al mijn projectpoulains on track blijven en de leuze ‘Klant is koning’ meermaals dagelijks scanderen. Ik motiveer, spring bij waar nodig en laat ze uit mijn bodemloos vat aan kennis putten. Anderzijds mocht ik dit jaar ook instaan voor de sales van projecten. Persoonlijk vond ik dit het fijnste aspect: het was een enorme uitdaging om telkens grote, indrukwekkende namen aan te mogen kondigen op het infoevent Waarom besloot je om bestuurslid te worden? Ik ben iemand die snel nood heeft aan nieuwe uitdagingen, maar ook redelijk lang naar de nodige ballen moet zoeken om de stap effectief te zetten. Ik was nog op zoek naar iets wat mijn studententijd in Leuven zou tekenen en onderscheiden van het verhaal van de gemiddelde tijdelijke Leuvenaar, zijnde een vijfjarige lus van tanken – blokken in twee grote jaarlijkse etappes. Beseffende hoe fragiel de kans was die ik op dat moment aangeboden kreeg, liet ik het idee meer en meer insijpelen. Een paar weken later was ik er compleet van overtuigd, en ondanks de zware momenten zou ik er meteen opnieuw voor tekenen. Heeft het hele AFC verhaal je als persoon veranderd? Zeker en vast. Zowel op vlak van zelfkennis als op vlak van omgang met een heleboel nieuwe categorieën aan persoonlijkheden. Ik ben dit jaar vaak met mijn neus op mijn zwakke punten gedrukt, maar ik denk ook dat ik kan zeggen dat de AFC-omgeving mij naar een nieuw niveau heeft getild gebruik makende van mijn sterke punten. Die omgeving is heel uniek en stimulerend, en vind ik persoonlijk het interessantste aan het hele AFC-verhaal. Wat is voor jou het meest memorabele AFC moment? Het meest tekenende, ingrijpende moment van het hele AFC-jaar voor mij vond plaats op 1 oktober. Een niet nader vernoemd bestuursmevrouwtje kwam mij uit mijn trance halen waarin ik verzeild was geraakt tijdens het voorbereiden van mijn presentatie voor het infoevent. Ik ging mee naar de traphallen die leiden tot de promotiezaal, en op elke trede stonden mensen die waren afgezakt om te komen luisteren naar wat wij voor hen die zomer hadden voorbereid. Ik kreeg te horen dat ze zelfs tot buiten op de Naamse stonden aan te schuiven. Ongezien. Adrenaline begint te pompen, alles speelt zich vertraa