ACT!NOW nr. 3 december 2018 | Page 33

Diversiteit

Je bent jong, intelligent en staat anders in de wereld dan vele anderen. Je volgt een opleiding bij de Knowmads in Amsterdam, en je leert entrepreneur te worden in een complexe wereld. Een wereld die mogelijk is ingericht op basis van totaal andere waarden dan die jijzelf van belang acht. Eigen schoolervaringen vormen een eigen denkkader. Dat denkkader zou best wel eens een universelere waarde kunnen hebben dan een privé-opvatting. Dan is het ook goed dat anderen lezen wat Saskia denkt en heeft ervaren.

Moeten hoogbegaafde kinderen in het reguliere of het speciaal onderwijs ondergebracht worden?

oeten hoogbegaafde kinderen in het

reguliere of het speciaal onderwijs

ondergebracht worden?

Laten we eerst eens ingaan op hoogbegaafdheid. Hoogbegaafde kinderen lopen in ons huidige onderwijs, net als kinderen met een lager IQ en kinderen met handicaps, vaak aan tegen het standaard onderwijs. Het past niet. Ons huidige Nederlandse onderwijssysteem is ingericht op gemiddelden. Een gemiddeld kind doet er gemiddeld 8 jaar over om aan het einde van een gemiddelde basisschoolperiode van 8 jaar een gemiddelde Cito score te halen, die in de basis 3 opties weergeeft. Er wordt gekeken waar het kind het meest gemiddeld in is en daar wordt voor gekozen. (Grofweg vmbo, havo en vwo.) Vervolgens volgt het kind nog een aantal jaar gemiddelde opleidingen, nu iets meer gericht op de kwaliteiten van het kind… en met een beetje mazzel kan het kind vanaf een jaar of 16-18 een opleiding gaan doen die gemiddeld genomen passend is voor de richting die het kind op wil.

Waar komen hoogbegaafde kinderen het beste tot hun recht komen?

at weet ik niet. Waarom niet? Omdat

ieder kind uniek is.

Hoogbegaafdheid is 1 van de aspecten die een persoon maken tot wie hij of zij is. Mensen zijn complexe wezens. Ik geloof niet dat er één oplossing is die gemiddeld genomen werkt. Omdat geen enkel kind gemiddeld is. Zolang we aan blijven kijken tegen kinderen vanuit het perspectief van gemiddelden, zullen ze nooit het maximale van hun capaciteiten bereiken. Voor de ene is dit een raketgeleerde bij de NASA of een microbioloog die de nobelprijs wint. Voor de ander is dat een geniaal bloemschikkunstenaar die zijn atelier midden in Amsterdam heeft en mensen blij maakt met zijn bloemschikkunsten.

Als we ervan uit gaan dat alle kinderen uniek zijn, en dat wetenschap lang geleden heeft aangetoond dat mensen op totaal verschillende manieren leren… visueel auditief etc. en dat wetenschap ook al lang geleden heeft aangetoond dat lang niet iedereen het beste functioneert in een autocratie. Sterker nog dit is een minderheid… zou het dan niet veel zinniger zijn onze Nederlandse kortzichtige visie op gemiddelden nu eindelijk eens los te laten zodat er ruimte kan ontstaan

M

D

33

Opinie