We zijn gelijkwaardig (radicale menselijkheid)
We zijn samen verantwoordelijk (we hebben een overeenkomend doel)
We voelen ons verantwoordelijk voor elkaar (ieder vanuit een andere rol)
Hierbij ziet ACT! enkele criteria voor het succesvol oplossen van een casus:
1. Er is een heldere kijk op de manier van samenwerken tussen betrokken partijen.
2. Het is duidelijk wie de regiehouder is en welke verantwoordelijkheden deze heeft.
3. Er is sprake van maximale transparantie, tenzij dit de casus juist beschadigt. Deze beslissingen worden genomen door de casushouder i.o.m. andere partijen en daar waar nodig.
4. Er is sprake van een vorm van gezamenlijkheid en ook de verschillen zijn bekend.
5. Er is vanuit gelijkwaardigheid ruimte voor echte dialoog waarin volledig naar elkaar wordt geluisterd.
6. Communicatievormen zijn goed op elkaar afgestemd.
Bovenstaande kan belangen overstijgend alleen door een onafhankelijke partij worden vastgesteld en interventies op worden gericht, in dit geval ACT! Op basis van bovenstaande criteria wordt allereerst een creatieproces gestart. Dit betekent voor ACT! dat zij daarbij een proces ingaat waar zij faciliteert en daarvoor kwaliteitsvoorwaarden in acht neemt en waarborgt.
Het creatie- en uitvoeringsproces:
1. Er wordt een gemeenschappelijk doel gedefinieerd voor het succesvol oplossen van een casus.
2. Uit het doel worden realistische scenario’s afgeleid, waaruit acties voortkomen die partijen uitvoeren en daarover qua proces, afstemming en resultaat integraal rapporteren (weging meewerkende en tegenwerkende actoren en factoren).
3. Eén of twee scenario’s worden gekozen op basis van:
• haalbaarheid (realiseerbaar op korte-/middellange-/lange termijn
• houdbaarheid (duurzaamheid)
• wenselijkheid
4. Gekozen scenario’s worden tegen het licht gehouden van ‘de geest van de wet(ten)’
5. Er wordt een maatwerk besluit genomen alvorens definitief de maatwerkoplossing te realiseren.
r ligt dus een enorme uitdaging om
buiten de olifantenpaadjes te kunnen
lopen, zonder dat een professional
onwettige handelingen verricht. Gelet op het conglomeraat van steeds beter samenwerkende professionals gaat het over een (complexe) optelsom van samenwerkende buiten de paden tredende professionals. Kunnen zij legitiem andere oplossingen aanbrengen? Mogen zij creatief gebruik maken van kennis van de regelgeving? Worden zij gewaardeerd door hun meerderen wanneer zij oplossingsrichtingen kiezen die elk kind echt helpen? In de praktijk zullen nog heel wat mindsets opgerekt moeten worden om ‘van-mag-niet-naar-kan-wel’ te komen. Het lijkt ons dan ook raadzaam om in oplossingsgerichte meetings enkele denkprincipes, die bij de Omgekeerde toets toegepast worden, mee te nemen. Immers de Omgekeerde Toets is een instrument dat onderhand haar grote waarde voor het sociaal domein laat zien.
Maarten Rector en Hans Pollen
Enkele afsluitende gedachten
Themakatern 2
E
30