ACT!NOW nr. 2 januari 2018 | Page 22

Ik ben een strenge juf...

Leerlingen die niet passen in het systeem; zij laten zien dat het systeem ook niet meer bij onze maatschappij past. Tijden veranderen, mensen veranderen, inzichten veranderen; het onderwijssysteem mag ook echt meer in beweging komen…

J

Z

S

22

M

Themakatern 1

uf Saskia vertelt me dat ze moeite heeft

met orde houden. Ze nemen een loopje

met haar. Er vliegt van alles door de klas en ze hoort zichzelf te vaak schreeuwen. Met betraande ogen kijkt ze me aan. ‘Ze vinden me een strenge juf... ’O’, zeg ik, ‘Is dat erg?’

‘JA!! Ik vind dat niet leuk, alle kinderen vinden mijn collega veel leuker. Ze vragen elke dag: ‘Wanneer is juf Marieke er weer?’

‘Hoe gaat het dan in de klas?’

‘Ik begin ’s morgens altijd met goede moed. Ik sta bij de deur en begroet alle kinderen persoonlijk. Maar dan is het vaak meteen mis. Ze gaan niet op hun plek zitten. Ze gaan in groepjes staan kletsen. Ze fluisteren en lachen en ik vermoed dat dat over mij gaat. Ik wil zo graag een leuk contact met de groep maar ik krijg de kans niet. Op vrijdag is het het ergste. Dan zijn ze zo druk vlak voor het weekend. Dan krijg ik er helemaal geen vinger achter. Ik kan niet anders dan steeds streng optreden. Er moet wel gewerkt worden.’

‘Is er een bepaald kind in de groep dat je het gevoel geeft dat het de aanstichter is van dit gebeuren?’

e is even stil. Zucht: ‘Ja…., ik denk Mike.’

‘Wat doet Mike?’

‘Mike is een lieve hardwerkende jongen, maar er klopt iets niet. Hij was altijd de braafste van de klas, zo braaf dat kinderen hem er wel om uitlachten. Nu loopt hij stoer te doen en geeft snel een grote mond. Zijn ouders zijn net gescheiden en het lijkt erop dat dat hem veranderd heeft en stiekem maakt. Hij kan niet zo goed opschieten met de nieuwe vriend van zijn moeder. Ik heb daar wel eens met hem over gesproken, maar toen was de rest van de klas er niet bij. Hij vind zijn stiefvader te streng.’

‘O…’ zeg ik. ‘Te streng?’

Saskia lacht door haar tranen, ze hoort het zelf ook...

We gaan op zoek naar Saskia’s blinde vlek. Ik maak voor haar een vertaling.

askia had zelf vroeger een meester die

helemaal niet streng was. Eigenlijk zelfs

een beetje laks. Hij greep nooit in en corrigeerde ook nauwelijks. Saskia werd gepest in die tijd. Ze had meester hard nodig, maar die gaf niet thuis. En nu pest haar dat nog steeds. Ze heeft het idee dat de kinderen over haar roddelen en haar uitlachen. En Mike loopt daarin voorop. Terwijl ze zich altijd zorgen om hem maakte, omdat ze bang was dat hij gepest werd.

et de vertaling ziet Saskia ineens dat

Mike haar spiegelt. Hij was eerst de

brave jongen die gepest werd en nu laat hij haar zien dat ze van zich mag laten horen; dat ze ‘een grote mond’ mag geven. Niet door streng te worden en daarmee haar angst te verbloemen maar door te accepteren wat ze voelt , wat haar angst is. Saskia was bang om een te brave juf te zijn omdat er dan over haar heen gelopen zou kunnen worden. Maar nu ze streng doet, lopen ze evengoed over haar heen... Nu snapt ze dat ze weer mag worden wie ze is.

Saskia durft het na een tijdje aan om een kringgesprek over pesten te houden. Ze vertelt de groep over haar eigen pestverleden. De kinderen zijn muisstil. Na die dag is de groep een stuk makkelijker. Of is het Saskia zelf?

(de namen zijn vanwege privacy gefingeerd)