Individuele casuïstiek en collectieve kracht
Ouders handelen in een complex veld
• Het handelen is bewust: iedere betrokkene weet wat hoe wanneer te doen;
• De kans op verdwalingen onderweg is zoveel kleiner.
Zo is werken vanuit de ouder-kind relatie helemaal niet vanzelfsprekend. In dat kader is er te kijken naar bijvoorbeeld het 'Krachtplan'.
De overheid heeft in dit voorjaar kritisch gekeken naar de hardnekkigheid van het thuiszittersdilemma: er is al veel gedaan aan het terugdringen, maar dezelfde overheid constateert dat verzuim en thuis komen zitten zelfs is toegenomen. Men erkent de noodzaak tot afstemmen met ouders van thuiszitters. Er zijn voorstellen geformuleerd om regionale oudergroepen te organiseren. Het lijkt er ondertussen op dat er een politiek balletje werd opgegooid, om te toetsen of dit een realistische benadering is. De laatste maanden horen we er nog maar weinig over. Het staat wel voor het inzicht dat ouders samen sterk kunnen staan. Het past ook bij het beeld wat ACT! 2 jaar geleden al schreef: het vormen van Communities of Inclusive Practice (klik op de link voor een uitgebreide uitleg, ook te gebruiken voor de voorbereiding van een multi disciplinair overleg (MDO).
Boodschap
De boodschap die we hier willen overbrengen is: casuïstiek staat niet op zichzelf. Los een individuele casus dus niet individueel op, maar doe beroep op collectieve kracht van andere ouders en (semi)professionele ondersteuners. Hiermee wordt er een gelijkwaardiger positie ingenomen om samen met professionals vanuit onderwijs en zorg tot daadkrachtiger handelen op te treden, dat elk betreffend kind ten goede zal komen.
ACT! vindt dat de eerste stap naar het organiseren van duurzame oudergroepen ligt in het faciliteren van een goed werkende Community-omgeving waarin allerlei vormen van ontmoetingen denkbaar zijn: eigen regionale groep starten, ontmoeten met andere regionale groepen, uitwisselen van opgedane kennis etc. ACT! biedt aan om hierin mee te denken. Bij interesse graag een mail naar [email protected].
Daphne Broekhuis, stagiaire pedagogiek bij ACT!, interviewde drie ouders van kinderen die te maken hebben/hadden met thuiszitten.
Achter onderstaande vragen, die in de drie interviews werden gesteld, staan de samenvattingen van de antwoorden die de ouders hebben gegeven. Onderaan staat de conclusie!
Figuur: Analyse interviews met ouders van thuiszitters
Hans Pollen
Ouders
19