6ος Μαθητικός Διαγωνισμός Ποίησης και Διηγήματος | Page 33

Η αντίδρασή του τους εξέπληξε καθώς το αγόρι έλαμπε ολόκληρο . « Ξέρω το μέρος απ ’ έξω κι ανακατωτά , θα σας οδηγήσω εγώ !» είπε και κατευθείαν έκλεισε την πόρτα πίσω του και άρχισε να περπατάει με ταχύ βήμα . Τα παιδιά τον ακολούθησαν και ύστερα από λίγη ώρα περπάτημα , όχι πολύ μακριά , ξεπρόβαλε ένα δυνατό φως . Μέσα σε λίγα λεπτά τα τρία παιδιά βρίσκονταν στους πρόποδες ενός θεόρατου βράχου από την κορυφή του οποίου έπεφτε κρυστάλλινο νερό στη λίμνη που βρισκόταν ακριβώς από κάτω . « Επιτέλους φτάσαμε » είπε ο Ζωρζ που σιγά σιγά έβλεπε το όνειρό του να πραγματοποιείται . « Δε μας είπες όμως … πώς σε λένε ;» είπε η Αν παίρνοντας τα μάτια της από το υπέροχο τοπίο . « Το όνομά μου είναι Ζακ !» δήλωσε το αγόρι με ένα χαμόγελο . Τα τρία παιδιά πριν συνεχίσουν κάθισαν για λίγο δίπλα στη λίμνη να ξεκουραστούν διότι η ανάβαση προβλεπόταν δύσκολη . Ο ήλιος τώρα βρισκόταν ψηλά στον ουρανό κάνοντας το ζεστό μεσημέρι ακόμη πιο ανυπόφορο . Αφού τα παιδιά ξεκουράστηκαν και έφαγαν λίγο αποφάσισαν να ξεκινήσουν . Ο βράχος ήταν αρκετά ψηλός κι επικίνδυνος . Ο Ζωρζ βαθιά μέσα του είχε έναν ενδοιασμό για το αν έπρεπε να ρισκάρει τη ζωή του για μια ανόητη προσδοκία . Γύρισε να κοιτάξει τους φίλους του και διέκρινε και στα δικά τους πρόσωπα μια ανησυχία . Αφού στάθηκε για λίγο σκεφτικός , έκανε ένα βήμα μπροστά και ξεκίνησε να σκαρφαλώνει διώχνοντας όλες αυτές τις σκέψεις από το μυαλό του . Εξάλλου , τι είχε να χάσει ; Τον ακολούθησε
33