μπροστά μου . Δεν πρόκειται να γίνω ένα με το χώμα , με τον αέρα , με τη γη , με τον ουρανό , με τα σύννεφα . Δεν πρόκειται να εξαφανιστώ και να αναπαυτώ μέχρι να εκπληρωθεί η επιθυμία μου . Πήγαινε βρες τον θείο Άλμπερτ , αν τον λένε έτσι , στη Γερμανία . Κάπου εκεί θα είναι . Αμέσως , δεν έχω πολύ χρόνο . Και ρώτα τον αν όλα ήταν αυτά μία ψευδαίσθηση , αν υπάρχω , ή αν όλα είναι παιχνίδι του μυαλού μου . Μέχρι να ξεστομίσει ο θείος την αλήθεια δεν πρόκειται να αναπαυθώ . Όλα αυτά στον θείο Άλμπερτ , με αγάπη .
ΠΟΙΗΜΑ
1 ο βραβείο : Αναμνήσεις , Γκογκούση Ιωάννα , Εκπαιδευτήρια Αυγουλέα Λιναρδάτου
Μου ’ χες πει πως σ ’ αρέσει η βροχή , θυμάσαι ; Ψιχάλες γινήκαν τα δάκρυα Και πέσανε στη νοτισμένη γη .
Μου ’ χες πει πως σ ’ αρέσει και η φωτιά , θυμάσαι ; Κάηκαν οι υποσχέσεις Και οι στάχτες τώρα πάγωσαν .
Μου ’ χες πει πως σ ’ αρέσει η μουσική , θυμάσαι ; Πως ο ρυθμός σε φέρνει σε μέρη μακρινά Και κάθε νότα ένα κομμάτι δικό σου αφυπνίζει Ενώ η μελωδία το πνεύμα νανουρίζει .
59