2 ο βραβείο : Πίσω στο χρόνο , Ψαρομήλιγκος Κωνσταντίνος , 35 ο Δημ . Σχ . Ηρακλείου Κρήτης
Ο Φίνγκερ ήταν στο εργαστήριό του . Είχε καταλάβει ότι το να φτιάξεις μια χρονομηχανή δεν είναι τόσο εύκολο όσο το φανταζόταν όταν ήταν μικρός . Φανταζόταν ότι απλά θα έβαζε μερικά κομματάκια στις θέσεις τους . Δεν ήταν όμως έτσι . Τελικά , ξημεροβραδιαζόταν στο εργαστήριό του προσπαθώντας να βρει τα σωστά κομμάτια και την σωστή σειρά . Ώσπου μια μέρα στις 4.56 το πρωί ο Φίνγκερ άρχισε να χοροπηδάει ουρλιάζοντας ... - Τα κατάφερα !!!!! Τα κατάφερα !!!! Και όντως ο Φίνγκερ τα είχε καταφέρει !! Ήταν ένα τεράστιο βήμα για την ανθρωπότητα , ίσως λίγο μεγαλύτερο απ ’ αυτό του Άρμστρονγκ . Ο Φίνγκερ πάτησε ένα κουμπί και μια λάμψη ξεκίνησε από το εργαστήριο και διέσχισε τον ουρανό , έπειτα ξαναγύρισε πίσω στο εργαστήριο προκαλώντας έναν σεισμό που σήκωσε στον αέρα τα αυτοκίνητα και παραλίγο να γκρεμίσει τα σπίτια ! Το εργαστήριο γκρεμίστηκε και ο Φίνγκερ δεν ήταν μέσα . Λογικά ο σεισμός παρέσυρε το άψυχο σώμα του μέχρι τον Ατλαντικό Ωκεανό . Όχι . Ο Φίνγκερ , το πρόσωπο του αιώνα , δεν ήταν νεκρός . - Μα που βρίσκομαι ; είπε ο Φίνγκερ , μόλις συνήλθε . Κοίταξε δεξιά , κοίταξε αριστερά , τίποτα . - Με ακούει κανείς ; Βροντοφώναξε μπας και τον ακούσει κάποιος . Ο Φίνγκερ ήταν τρομαγμένος όσο ποτέ . Ήθελε όσο τίποτε άλλο στον κόσμο να ξαναβρεθεί στο εργαστήριό του
19