Żaklin Maśląkowska klasa IV c
„ Legenda o Sierakowie ”
Dawno , dawno temu , tak dawno , że dziś już nikt nie pamięta kiedy to było naprawdę , na ziemie rawickie przybył nieznajomy mężczyzna . Jeden z kronikarzy podał w swojej kronice , że było to około 1500 roku . Legenda głosi , że mężczyzna ten był bardzo silny i mądry , a jedną z jego umiejętności była zdolność porozumiewania się ze zwierzętami . Nigdy nie robił krzywdy zwierzętom , a żywił się tylko roślinami . Jego domem był las i raczej stronił od ludzi . Sam o sobie mówił , że rodzice nadali mu imię Sierakosław . Wielu ludzi uważało go za dziwaka i opowiadało na jego temat różne nieprawdziwe historie .
Pewnego dnia stało się wielkie nieszczęście , gdyż w nocy zaginęła dwójka małych dzieci , sześcioletni chłopiec i dziewczynka . Następnego dnia zaginęło dwóch dwunastoletnich chłopców . Wśród ludzi zapanowała panika , a jeden z mężczyzn zaczął krzyczeć , że to na pewno sprawka Sierakosława . Jednakże zrozpaczone matki nie słuchały , co ludzie mówią i pobiegły do Sierakosława , aby ten pomógł im szukać dzieci w lesie . Mężczyzna bez zastanowienia ruszył na poszukiwania . Wrócił po trzech dniach , a wraz z nim wszystkie zaginione dzieci . Okazało się , że dzieci zostały uwięzione w jaskini przez złodziei , którzy chcieli dostać za nie okup . Sierakosława zaprowadziły tam wilki . Był silnym mężczyzną , poradził sobie z niebezpiecznym rozbójnikami i zaprowadził dzieci do zrozpaczonych rodziców . Ludzie bardzo dziękowali bohaterowi i wszyscy chcieli mieszkać blisko niego . W ten sposób wokół chaty Sierakosława powstawało coraz więcej domów . Po kilku latach w tym miejscu utworzyła się osada , która na cześć Sierakosława nazwana została Sierakowo . Wszystkim ludziom żyło się w Sierakowie bardzo dobrze . Byli bezpieczni , szczęśliwi i nigdy nie głodowali , gdyż Sierakosław nauczył ich uprawiać zboża , warzywa i owoce . Do dnia dzisiejszego mieszkańcom Sierakowa żyje się bardzo dobrze . Tak jak kiedyś budują tutaj nowe domy i przeprowadzają się nowe rodziny .
Lena Walkowiak IV a
5