4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 94

38.1 Ο βραβείο:Η Συγνώμη- Νικολάτου Μαρία –Πηγή,
3ο Γυμν. Ιλίου
Είμαι… Δηλαδή… Κατά επιλογή έγινα ένας νέος γεμάτος ΄΄θέλω΄΄
αφού μπορούσα γιατί να μην το κάνω άλλωστε; Δεν υπήρχαν εμπόδια
μόνο μπορώ και απαιτώ. Δεν υπήρχαν κανόνες μόνο μια οικογενειακή
παράδοση για το επαγγελματικό μου κύρος. Ο κόσμος να μην ξέρει
και να μην πει, να βλέπει μόνο την αφρόκρεμα αυτά έπρεπε να τηρώ.
Έγινα ίδιος ο πατέρας μου και χειρότερος και δεν έδωσα στην μάνα
μου ούτε μια ελπίδα τόση δα μικρή, να βάλει μια ακτίνα φως έστω
στην ψυχή μου. Την καταδίκασα για πάντα.
Ονομάζομαι Άγγελος Αγγελόπουλος το όνομα μου μια σύμπτωση αν
σκεφτώ καλά καλά τι άτομο είμαι. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Ο πατέρας μου (Παύλος Αγγελόπουλος) μοναχοπαίδι όπως εγώ,
μέγας δικηγόρος γόνος στρατηγού και γιος Νομικού που όλη η
Μακεδονία μίλα για την αυταρχικότητα της σαν επαγγελματία και σαν
μητέρα. Βλέπετε δεν άφησα ίχνος ομοιότητας που δεν πήρα από την
γιαγιά μου. Η Γιαγιά μου Ελένη είναι ένα ρομπότ τέρας ευφυΐας,
δολοπλοκίας, χρήματος που αντί για κάρδια και αισθήματα έχει ένα
κουτί που δημιουργεί μόνο εχθρούς και μια ζωή άνετη και χλιδάτη.
Σε αντίθεση με τον παππού Άγγελο που αν και στρατηγός στο
επάγγελμα ήταν πάντοτε ήρεμος, γλυκός και υπομονετικός με μια
λατρεία στο όνομα της που αναγκαστικά της συγχωρούσε και τα πιο
φρικτά εγκλήματα. Ένα φρικτό τέτοιο έγκλημα έγινε εις βάρος της
μητέρας μου, με ανταλλαγή την ζωή της για την ζωή του παιδιού της.
Κάτι περίεργα παιχνίδια που παίζει τελικά η ζωή. Τα καλύτερα
σενάρια γράφει καμία φορά. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. Θα
ήθελα αν υπάρχουν Άγγελοι γύρω από τ όνομα μου, να κατέβουν να
με πάνε στην αγκαλιά της. Αυτή την αγκαλιά της μάνας που τόσο
94