4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 47

Ήσουν ο καφές του βρόχινου απογεύματος, η κινηματογραφική νότα
στην προβλέψιμη ζωή μου.
Μα έσπασες.
Η νότα έφυγε παρασύροντας μαζί της όλη την μελωδία,
έμεινα κουφός.
Η αγκαλιά σου έμεινε μετέωρη και τα σώματά μας βίαια χωρίστηκαν,
έμεινα μόνος.
Η ελπίδα σου εγκατέλειψε τελευταία αφήνοντάς με να ζήσω
σε μια ζωή ορισμένη από πόνο.
Η απώλεια δεν παραμένει, απομένει
σε μια επίπονη προσπάθεια ανάκαμψης.
Όπως αυτή του Σίσυφου και του βράχου
που μαζί συμπαρασέρνονται σε ελπίδα και απόγνωση
έτσι και εγώ ακροβατώ ανάμεσα σε θαύμα και καταδίκη
που δεν είναι παρά διαφορετικές ερμηνείες
του άδειου από εσένα ποτηριού.
8. 3 ο βραβείο:Ευαισθησία – Γεωργοπούλου Ελένη ,
1ο ΓΕΛ Χαϊδαρίου
Άτιμη κοινωνία,
που τα βλαστάρια σου οικειοθελώς ξεριζώνεις.
Ω κακόμοιρα παιδιά,
που με βασανιστές ντυμένους με τον μανδύα του παιδαγωγού
καλείστε ν’ αναμετρηθείτε.
Απεγνωσμένα παλεύετε να επιζήσετε απ’ τα πελώρια κύματα
αντίδρασης που υποκινούν
δάσκαλοι,
καθηγητές,
47