4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 46

μία σφαίρα πέρασε για ακόμα μία φορά και το κεφάλι βρήκε το έδαφος ξανά φωνή βυθισμένη σε λυγμούς πέταλα μπερδεμένα σε μοιρολόγια οι κραυγές αυτών που έμειναν οι κραυγές των απελπισμένων Αυτές που νιώθεις μόνος πια τα βράδια που το σκοτάδι είναι πιο τρομακτικό τις μέρες που η θλίψη μένει ένα λεπτό παραπάνω τις κραυγές που κρύβεις πίσω από ένα σφιγμένο χαμόγελο πίσω από μία καινούρια ρωγμή στο πρόσωπο πίσω από μάτια υγρά τις στιγμές που αναπαύεσαι πλάι σε αγαπημένο στη καλά φτιαγμένη αλήθεια σου παραμένοντας νωχελικά τόσο σιωπηλά δυσάρεστος 7.2 ο βραβείο: Οκτώβριος, Παναγιώτης Μακρής , Ιδ. ΓΕΛ Πολύτροπη Αρμονία Αναζητώ την οσμή σου, μα έχει ξεθυμάνει από καιρό, αναζητώ την φωνή σου μα ο αντίλαλός της έχει χαθεί στην πολυφωνία αναζητώ την όψη σου και αυτή χαμένη στην τύφλωση που επιφέρουν τα δάκρυα. Τα μουντά απογεύματα σε ξεγύμνωσαν από την ομορφιά σου και οι ανούσιες απαιτήσεις κυριάρχησαν της ευτυχίας σου. 46