4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 46
μία σφαίρα πέρασε για ακόμα μία φορά
και το κεφάλι βρήκε το έδαφος ξανά
φωνή βυθισμένη σε λυγμούς
πέταλα μπερδεμένα σε μοιρολόγια
οι κραυγές αυτών που έμειναν
οι κραυγές των απελπισμένων
Αυτές που νιώθεις μόνος πια τα βράδια
που το σκοτάδι είναι πιο τρομακτικό τις μέρες
που η θλίψη μένει ένα λεπτό παραπάνω
τις κραυγές που κρύβεις πίσω από ένα σφιγμένο χαμόγελο
πίσω από μία καινούρια ρωγμή στο πρόσωπο
πίσω από μάτια υγρά
τις στιγμές που αναπαύεσαι πλάι σε αγαπημένο
στη καλά φτιαγμένη αλήθεια σου παραμένοντας νωχελικά
τόσο σιωπηλά δυσάρεστος
7.2 ο βραβείο: Οκτώβριος, Παναγιώτης Μακρής ,
Ιδ. ΓΕΛ Πολύτροπη Αρμονία
Αναζητώ την οσμή σου, μα έχει ξεθυμάνει από καιρό,
αναζητώ την φωνή σου μα ο αντίλαλός της έχει χαθεί στην
πολυφωνία
αναζητώ την όψη σου και αυτή χαμένη στην τύφλωση που επιφέρουν
τα δάκρυα.
Τα μουντά απογεύματα σε ξεγύμνωσαν από την ομορφιά σου
και οι ανούσιες απαιτήσεις κυριάρχησαν της ευτυχίας σου.
46