4os _αιθέρια παράθυρα της ψυχής και του νου aitheriaparathira | Page 143

48.2 ο βραβείο:Το μπαλόνι της δυστυχίας- Νικολάου Αθανάσιος,
3ο Γυμν. Ιλίου
Πονάω, πονάω πολύ
να βλέπω τον πατέρα μου
να πονάει κι αυτός αφού χθες κάτι
σφαίρες μπήκαν στο πόδι του
και η μαμά έκλαιγε συνεχώς και
προσευχόταν κάθε βράδυ για τον μπαμπά.
Το πρωί ο ουρανός είναι μαύρος όπως
και τα πόδια μου.
Σήμερα πολλοί ψηλοί κύριοι μαζεύτηκαν
στην πλατεία για να τους μιλήσει
ο «μεγάλος» όπως τον χαρακτηρίζει ο μπαμπάς.
Κι όμως έμεινα έκπληκτη αφού φορούσε
κάτι περίεργο πάνω του κομψό και
το πρόσωπό του δεν ήταν μαύρο.
Τότε άκουσα κάτι περίεργες λέξεις «θα, και τότε μπορεί,
κι αν, τότε θα». Η μαμά πιάνει το κεφάλι της
στεναχωρημένη όπως και όλοι οι άλλοι άνθρωποι που
ήταν εκεί κοντά. Ύστερα μας μοίρασε μπαλόνια λες
και πιο πολλή αξία έχουν τα μπαλόνια παρά το φαγητό
ή η ειρήνη που μας σκοτώνει ψυχολογικά και σωματικά,
λες και το μικρό μπαλόνι είναι η ψυχή των
καθημερινών θυμάτων.
Ακόμα κι αν είμαι ένα δεκάχρονο κορίτσι χωρίς παπούτσια
μπορώ να καταλάβω πολλά. Τα λεφτά και η δόξα κάνουν
143