“25th hour” project
Σε ήθελε να είσαι εκεί και σε πρόσμενε μέχρι την εικοστή πέμπτη ώρα
Μα δεν φάνηκες.
Μάζεψε τότε τις αναμνήσεις, τις έκλεισε μες στην καρδιά, και σώπασε
στο τελειωτικό γκρέμισμα του ονείρου.
Πήρε την πίκρα κι έμπλεξε το αποχαιρετιστήριο άσμα, και σ’ άφησε
ελεύθερο στην εκλογή σου.
Έδωσε φτερά στην αγάπη σου να πετάξει μακριά, ή να ξαναγυρίσει και
πρόσμενε μέχρι την εικοστή πέμπτη ώρα που δεν φάνηκες.
Σου ευχήθηκε τότε μυστικά την ευτυχία κι έκλεισε πίσω σου, την πόρτα
της ψυχής σαν είπε ΑΝΤΙΟ...
96