“25th hour” project
Fata Morgana | 4.5.2015
Τρείς μέρες… 25 ετών και τρείς γαμημένες μέρες, τρείς δύσκολες μέρες.
Μα όλα ξεκίνησαν δύο μέρες πριν τα επικείμενα γενέθλια. Ήταν σαν μια
σφαλιάρα του εαυτού μου κατευθείαν στα μούτρα της συνείδησης μου.
Να την κοιτάει με ένα βλέμμα αυταρχικό «Τι κάνεις;» και εκείνη τότε
αυτή δεν κατάλαβε και ήρθε και με ρώτησε «Τι κάνω; Γιατί;….Μα δεν τα
πάω καλά;»
Πάγωσα, δεν είχα απάντηση. «Έτσι νομίζω» της είπα. «Αφού όλα καλά
βαδίζουν. Τα καταφέρνουμε σιγά σιγά. Είμαστε σε καλό δρόμο για την
κατάκτηση του στόχου μας». Τότε ο εαυτός μου, γέλασε ειρωνικά. «Ο
στόχος… η επιτυχία , τα λεφτά , η καταξίωση;» «Όχι», του είπα, «η
δημιουργία, η κατασκευή, η γέννηση μιας ιδέας και η υλοποίηση της».
«Τρία χρόνια στο εξωτερικό και δύο στην Ελλάδα πάλης για ένα και
μοναδικό στόχο, για μια αγάπη τόσο δυνατή και με τόσο μεγάλη πίστη
που κατάντησες να είσαι, να είμαστε μόνοι μας» μου είπε. «Γιατί έχεις
φέρει την οικογένεια σου εδώ, γιατί; Γιατί είναι οι μόνοι που θα σου
δίνουν την αγάπη που έχεις ανάγκη ακόμα και αν γίνεις πιο μοναχική από
ποτέ».
00:00 – 27 Οκτώβρη Χρονιά πολλά, άνθρωποι γύρω μου! Με
αγαλλιάζουν, με φιλάνε, χαίρονται μαζί μου! Πίνουμε, χορεύουμε,
γελάμε! Μα να.. δεν είμαι μόνη μου… και πίνω στο ότι δεν είμαι μόνη
μου… Πίνω στους στόχους, στα όνειρα, πίνω για τα όνειρα, πίνω για την
μοναξιά… που την φοβάμαι, πίνω για την αγάπη… που είναι μακριά, πίνω
στις θυσίες. Ή μήπως πίνω απλά για να πιω;
25η ώρα 27ης… Ποιοι είναι όλοι αυτοί γύρω μου; Δεν τους ξέρω, δεν
τους καταλαβαίνω, γιατί προσπαθώ να τους καταλάβω; Γιατί προσπαθώ
να ταιριάξω αφού δεν μπορώ; Νιώθω τόσο διαφορετική από όλους
αυτούς. Το κεφάλι μου πάει να σπάσει! Το ποτό έκανε πάλι την δουλειά
του.
Στρυμωγμένη τώρα σε ένα τρένο, με μια ξανθιά φυλή με κόκκινα
μάγουλα, ωραία χαμόγελα, ψηλά πόδια και ένα άδειο κεφάλι. Σε ένα
τρένο που μυρίζει ξερατό, ντονερ, ακριβό άρωμα και μια μίξη βαρύ
τσιγάρου με μία δόση σκανκ. Ανάμεσα σε αγάπη από MDMA και
χρωμάτων από LSD. Μέσα σε αυτό το τρένο, στη δική μου λήθη για την
ζωή που άφησα, επιστρέφω σπίτι. Δεν θα προλάβω να σκεφτώ …το ποτό
700