“25th hour” project
ανοίξει την πόρτα. Μα δεν ήταν η Ανθή! Μπούκαρε μέσα μια κοπελιά
που κρατούσε με τα δυο της χέρια την κοιλιά της.
-
Βοήθεια! Γεννάω!
Ο Άγγελος σάστισε! Από τον πανικό του άρχισε να μονολογεί:
Τι; Τι λες κοπέλα μου! Γεννάς; Όχι, όχι εδώ! Δεν το επιτρέπω! Εδώ
περιμένω την καλή μου! Έχω να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα, εδώ!
-
Βοήθεια! Κρυώνω! Γεννάω σου λέω! Σπάσανε τα νερά μου!
Ο Άγγελος αντιλήφθηκε ότι έπρεπε να αναβάλει για λίγο τα σχέδια του
και να βοηθήσει την κοπέλα.
Να σε πάρω στην κλινική; Να πάρω τηλέφωνο τον άντρα σου; Πες
μου, τι θες να κάνω!
Δεν προλαβαίνω την κλινική. Άστεγη είμαι και δεν έχω άντρα. Πάρε
με κοντά στη φωτιά.
Ο Άγγελος την πήρε κοντά στο τζάκι. Έσπρωξε την διπλή πολυθρόνα
κοντά στην φωτιά και ξάπλωσε την κοπελιά απάνω.
Φέρε γρήγορα καθαρό σεντόνι, πετσέτα, μια κούπα με ζεστό νερό
και ένα ψαλίδι!
Έτρεξε σαν σίφουνας και καταϊδρωμένος εκτέλεσε την παραγγελιά της
κοπελιάς.
-
Πως σε λένε; Τη ρώτησε
-
Δανάη. Απάντησε η κοπελιά.
Και εμένα Άγγελο. Άντε, λοιπόν! Έλα να γεννήσουμε το παιδί σου
Δανάη!
Βάλανε το σεντόνι στην πολυθρόνα και η Δανάη ξάπλωσε και άνοιξε τα
σκέλια της.
Σπρώξε Δανάη! Το μωρό είναι έτοιμο να μπουκάρει έξω! Της
φώναξε με ενθουσιασμό ο Άγγελος.
Η Δανάη σφίχτηκε, γρύλισε, σφίχτηκε ξανά και ξεπέταξε ένα αγοράκι που
τρόμαξε τη μύγα και την αράχνη με το κλαψ