“25th hour” project
Μαριαλένα Δογγούρη | 1.2.2015
Όταν ήταν μικρή οι γονείς της, της λέγανε «σώπα εσύ, είσαι μικρή».
Όταν έγινε έφηβη, στο σχολείο οι καθηγητές της λέγανε «σώπα εσύ, μην
διακόπτεις».
Αργότερα, ο άντρας της, της έλεγε «Σώπα εσύ, δεν ξέρεις».
Τα παιδιά της όταν μεγάλωσαν «σώπα εσύ, θα κάνω αυτό που θέλω».
Ήρθε όμως η ώρα, η 25η ώρα που φώναξε «ΣΚΑΣΤΕ ΟΛΟΙ». Γιατί η 25η
ώρα υπάρχει ξεχωριστά για κάθε άνθρωπο και ανεξάρτητα από τους
άλλους. Πίστεψε πως δεν είχε φωνή τις άλλες ώρες της ημέρας. Μόνο
εκείνη την ώρα, τη δική της ώρα, μπορούσε να φωνάξει, να κλάψει, να
ξεσπάσει. Έπειτα, γύρισε πλευρό, ανακουφισμένη από αυτό το «σκάστε»
του μυαλού της. Γύρισε και κοίταξε το είδωλό της στο σκοτεινό τζάμι και
ήταν ένα αναψοκοκκινισμένο κοριτσάκι που μόλις έκανε αταξία.
Σοβαρεύτηκε και είπε «σώπα τώρα, μην ξυπνήσουν».
522