“25th hour” project
Παντελής Γυφτονικόλος | 24.1.2015
Άνοιξε τα μάτια του μετά από τον ρυθμικό ήχο του ξυπνητηριού. Το
κοίταξε και με κατσουφιασμένο ύφος το έκλεισε απότομα.
Έγειρε και κοίταξε την άλλη μεριά του κρεβατιού. Ένα τσαλακωμένο
σεντόνι, ένα μαξιλάρι και μια άδεια θέση!!!
Το βλέμμα του παρέμεινε σκοτεινό και παγωμένο. Το μυαλό του ξεκίνησε
να επεξεργάζεται εικόνες, θολές σκέψεις και λόγια μαχαιριές.
Αναστέναξε και έκλεισε τα μάτια του ενώ αμέσως παρουσιάστηκε στο
πρόσωπο του ένας μορφασμός πόνου.
Δεν ήταν σωματικός πόνος. Με το πέρασμα των εικόνων ξεκίνησε να
πονά η καρδιά του.
Πού να πήγε; Γιατί έφυγε;
Θυμήθηκε μια συζήτηση μαζί της όταν ξεπακέταραν στο νέο τους σπίτι:
Είναι αδύνατο να προλάβω