"25th hour" project | Page 480

“25th hour” project Μάρω Ζουγανέλη | 5.1.2015 Η σημερινή ημέρα ξεκίνησε όπως οποιαδήποτε άλλη. Το κουμπί από τη μηχανή του καφέ άναψε πριν ανοίξει το μάτι μου. Μετά η οδοντόκρεμα, ακόμα με μάτια κλειστά, το άρωμα μέντας και η πρώτη δροσερή ανάσα της ημέρας! Έπειτα στο μετρό με τον κόσμο να μπαινοβγαίνει και τα πρόσωπα να εναλλάσσονται. Πάντα αναρωτιέμαι πού πηγαίνουν. Μου αρέσει να τους παρατηρώ και να μαντεύω. Πριν φτάσω στο γραφείο περνάω από την καφετέρια της γειτονιάς με τον ωραίο καπουτσίνο και τον ωραίο καφετζή. «Καλημέρα κοπελιά μου!» Ξέρει το όνομά μου αλλά του αρέσει να με φωνάζει κοπελιά. Κι εμένα μου αρέσει. Και μετά η μέρα παίρνει την κανονική ροή: mails, γράψιμο, συζητήσεις για τις εκκρεμότητες, διάλειμμα για τσιγάρο, κι άλλα mails, τηλέφωνα, γράψιμο, δεύτερος καφές, mails, διάλειμμα, συζητήσεις, γράψιμο, φαγητό στα γρήγορα, τηλέφωνα, mails, τρίτος καφές, ένα βιαστικό meeting, κι άλλο γράψιμο… Η ώρα έχει περάσει και κλείνω πίσω μου την πόρτα του γραφείου ξέπνοα, σχεδόν αναμαλλιασμένη, σαν να έχω βγει από μάχη. Στο γυμναστήριο οι χαρούμενες φάτσες των trainers με καλωσορίζουν. Το reggaeton στην αίθουσα της zumba ηχεί δυνατά με τον ρυθμό του να μεταδίδεται κυριολεκτικά στις φλέβες μας. Δύναμη, ιδρώτας, προσπάθεια, το σώμα να διαλύεται, να μουσκεύει και στο επόμενο τραγούδι να θέλεις να «δώσεις» πιο πολύ. Χορός: από τα πιο σπουδαία πράγματα που ανακάλυψε ποτέ ο άνθρωπος. Κάνω ντους και αλλάζω ρούχα. Λίπστικ και μαύρο μολύβι απαραιτήτως. Στο πιο γνωστό mall της πόλης οι δυο πιο καλές μου φίλες με περιμένουν για φαγητό. Κι εκεί όλα πέφτουν στο τραπέζι: επαγγελματικά, προσωπικά, οικογενειακά. Τίποτα δεν μένει κρυφό, τίποτα ασχολίαστο. Η υπέροχη σιγουριά της κατανόησης, της συμπαράστασης και της αίσθησης πως ό,τι κι αν συμβαίνει, αυτοί οι δυο άνθρωποι μπορούν να πάρουν την κάθε σου λύπη στα χέρια τους και να την κάνουν γέλιο. Δεν είναι και λίγο! Πίσω στο σπίτι πιο αργά χαζεύω λίγο τα status φίλων και γνωστών ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Έξυπνες ατάκες. Φωτογραφίες με μωρά ή ζωάκια. Τραγούδια, από σκυλάδικα μέχρι την 9η συμφωνία του 480