“25th hour” project
Ελένη Γεωργακοπούλου | 2.1.2015
Όλοι κατά καιρούς έχουμε πληγωθεί. Εμπιστευτήκαμε λάθος άτομα.
Δεθήκαμε και δοθήκαμε σε άτομα που τελικά δεν άξιζαν. Οι πιο
ψύχραιμοι συνέχισαν τη ζωή τους απτόητοι. Οι πιο συναισθηματικοί
πίστεψαν ότι η αγάπη είναι ένα συναίσθημα υπό εξαφάνιση στις μέρες
μας. Ώσπου τελείως απρόσμενα, έρχεται αυτή η μαγική στιγμή που το
σύμπαν συνωμοτεί και φέρνει στη ζωή τους ένα νέο άτομο. Ένα άτομο
που τους θυμίζει τι πάει να πει έρωτας, ανεμελιά, γιορτή! Όλα τριγύρω
θολώνουν, γίνονται φωτεινά και στο κέντρο είναι οι δυο τους και δεν
τους επηρεάζει τίποτα. Και έρχονται τα ξενύχτια, οι συζητήσεις, τα κοινά
σχέδια, οι εκδρομές, τα γέλια, τα πειράγματα, οι αγκαλιές, τα φιλιά μέχρι
το ξημέρωμα... Δημιουργείται η ανάγκη και στους δύο να προσπαθούν
να περάσουν μαζί όσο περισσότερο χρόνο γίνεται... Από το πρωί μέχρι το
βράδυ. Κι όμως, δεν φτάνει. Μια μέρα ποτέ δεν είναι αρκετή για τους
ερωτευμένους. Πάντα εύχεσαι να υπήρχε έστω ακόμα μια ώρα
παραπάνω μέσα στις 24... Μια 25η ώρα...
473