“25th hour” project
Γιώργος Σκορδάς | 13.12.2014
Ανάβω ένα τσιγάρο και κοιτάζω το ταβάνι, αφήνω το μυαλό μου να
ταξιδέψει μέσα σε μια ρωγμή του φανταστικού. Εκεί στη ρωγμή του
χρόνου, του χορού και του φανταστικού οι λέξεις και οι έννοιες αγάπη
και ελευθερία είναι η μετουσίωση του φανταστικού σε μια αγαλλίαση
του ψυχικού μου κόσμου. Αυτός ο κόσμος της ευφορίας είναι
συναισθήματα που θέλουν να παντρευτούν με τη νόηση ξεπηδώντας
μέσα από το υποσυνείδητο των βιωματικών καταστάσεων της ζωής κάθε
ανθρώπου και κάθε δημιουργικής δεκτικότητας. Εκεί που όλα είναι
ασήμαντα και σημαντικά εκεί είναι πολλά είναι ένα, μια κατάσταση που
κανένας φυσικός και κανένα καθεστώς δεν υπακούει σε κανένα γνώριμο
σύστημα, μια διάσταση, μια κατάσταση, η δικιά μου, η δικιά σου, η δικιά
μας η 25η ώρα. Η 25η ώρα διαφέρει, γιατί αν ήταν ζωγραφιά θα την
ζωγράφιζα, αν ήταν ποίημα θα το απάγγελλα, αν ήταν τραγούδι θα το
τραγουδούσα, είναι όμως ένα ταξίδι της ψυχής που κανένα
ενοχοσήλευμα δεν μπορεί να τη φυλακίσει, κανένα υλικό αγαθό δεν
μπορεί να προσθέσει ή να αφαιρέσει τη χρονική αυτή στιγμή, απλά
υπάρχει για να θυμίζει πως οι ψυχές μας είναι ένα με τα συναισθήματα.
Οι ψυχές μας είναι η 25η ώρα….
446