“25th hour” project
Κάτια Γκιμήση | 4.12.2014
24 ώρες σε μια ημέρα
24 δόσεις από 60 λεπτά
24 χρονικά διαστήματα για ατέλειωτη μελαγχολία
Ή
24 χρονικά διαστήματα για ατελείωτη χαρά
Ποτέ δεν ξέρεις
Παραμένουν 24 ώρες
Η 25η όμως είναι η καλύτερη
Η 25η ώρα είναι φωλιά
Είναι φωλιά όλων αυτών των στιγμών που έπρεπε να κλαπούν για να
υπάρξουν
Είναι κάτι το μαγικό
Κάτι το εξωπραγματικό
Υπάρχει όμως
Και είναι η 25η ώρα
Εκεί πάνε οι στιγμές που ακούς εκείνο το τραγούδι που σε νιώθει
Εκεί πάει η μεγάλη διάρκεια ενός φιλιού που στους δείκτες του
ολογιού
δεν φαίνεται
Στην 25η ώρα πάει και το δευτερόλεπτο που τον αντικρίζεις
Εκείνον
Τον άνθρωπό σου
Το άλλο σου μισό
25η ώρα
Τότε είναι που ξέρεις
Τότε είναι που καταλαβαίνεις τι έχεις να ζήσεις
Τι έχεις ζήσει
Ο χρόνος παγώνει
Και οι δείκτες γυρίζουν
Και τότε
Τότε είναι μόνο που μπορείς να ΔΕΙΣ την 25η ώρα
Αλλά δεν είναι για όλους
Όχι
Αν ήταν για όλους θα είχε χάσει αυτό το κάτι από έναν άλλο κόσμο
Η 25η ώρα είναι για αυτούς που ξέρουν λίγο παραπάνω τι εστί πόνος
Είναι για αυτούς που γνωρίζουν απ’ έξω κι ανακατωτά