“25th hour” project
Η εικοσάχρονη Βασούλα ντύθηκε τον Αυγερινό, βάφτηκε τα χρώματα της
Δύσης, στολίστηκε τα λούλουδα της Άνοιξης, φόρεσε το πιο ευτυχισμένο
της χαμόγελο και ρόδισε το μάγουλό της από συγκίνηση. Ξεκίνησαν όλα
μαζί τα αυτοκίνητα της γειτονιάς για την Μητρόπολη.
Λαμπρή η τελετή και η ευτυχία έλουζε όλων τα πρόσωπα. Τελείωσε κατ’
ευχήν το μυστήριο και πήραν όλοι το δρόμο για το σπίτι τους.
Την άλλη μέρα το πρωί το ζευγάρι πέρασε από το πατρικό σπίτι της
Βασούλας. Πήραν όλοι μαζί πρωινό μες στα γέλια, κουβεντιάζοντας και
σχολιάζοντας την μεγαλόπρεπη γαμήλια τελετή. Αποχαιρέτησαν τους
δικούς τους τα νιόπαντρα και ξεκίνησαν με το αυτοκίνητό τους για το
ταξίδι του μέλιτος.
Με προορισμό τη Βάρνα, θα περνούσαν ένα βράδυ στη Θεσσαλονίκη.
Έτσι υπολόγιζαν, μα το στρατιωτικό τζιπ που ερχόταν από απέναντι κι
έχασε τον έλεγχο, έπεσε με ιλιγγιώδη ταχύτητα πάνω τους. Ο στρατιώτης
έμεινε επί τόπου και τη Βασούλα την μετέφεραν αναίσθητη στο
νοσοκομείο. Έμεινε σε κώμα και χαροπάλευε, μα περίμενε… Περίμενε να
περάσουν οι μέρες και να ξημερώσει η καινούργια Πέμπτη, η μοιραία
Πέμπτη, το κλείσιμο της βδομάδας…
Έτσι την επόμενη Πέμπτη από το γάμο, όλοι οι αγαπημένοι της διάβηκαν
πάλι τη μεγάλη πόρτα της Μητρόπολης για να την αποχαιρετήσουν για
πάντα. Αυτήν που διάβηκε μόνη, τόσο απρόσμενα και τραγικά, την π