“25th hour” project
Κώστας Θερμογιάννης | 31.5.2014
Ένιωσε έναν πόνο ψηλά στο στήθος. Λίγες στιγμές μετά ένιωθε να
μουδιάζουν τα χέρια του. Παραπατώντας κατάφερε να φτάσει μέχρι την
πολυθρόνα στα δεξιά του κι έκατσε απότομα βαριανασαίνοντας. Ένιωθε
πως ο αέρας γύρω του είχε ξαφνικά αραιώσει, με δυσκολία γέμιζε τα
πνευμόνια του με οξυγόνο.
Ήταν τέλη Αυγούστου όταν ο Μανώλης ξεκίνησε το ταξίδι του για τη Νέα
Υόρκη. Το όνειρο της ζωής του επιτέλους θα γινόταν πραγματικότητα, η
πόλη που ποτέ δεν κοιμάται στοίχειωνε τα όνειρά του όταν εκείνος
κοιμόταν! Άφησε τη γυναίκα και τα δυο του παιδιά στα κρύα του λουτρού
όταν τους ανακοίνωσε την απόφασή του. «Η ζωή μας είναι μικρή και
θέλω να τη ζήσω» είπε στη γυναίκα του χωρίς να της δώσει άλλες
εξηγήσεις και δυο μέρες μετά βρέθηκε σε ένα αεροπλάνο με κατεύθυνση
δυτικά.
Η πτήση ήταν πολύωρη και του έδωσε την ευκαιρία να σκεφτεί πολλά
πράγματα. Μια γυναίκα που δεν την ενδιέφερε τίποτα άλλο από το μαλλί
της και η υποκουλτούρα της τηλεόρασης, δυο παιδιά που είχαν πάρει
από