“25th hour” project
Αντιγόνη Σδρόλια | 14.10.2014
Το νέο της χόμπι ήταν το πάτσγουορκ. Τρελαινόταν με όλα αυτά τα
χειροτεχνήματα με τα μικρά μπαλώματα που ενώνονται με κλωστές και
με ραφές, συνθέτουν μια διαφορετική κάθε φορά αφήγηση κι αποτελούν
ένα πανδαιμόνιο χρωμάτων και σχημάτων.
Δυο πρωινά την εβδομάδα η Μίνα άλλαζε τη βάρδια της στο νοσοκομείο,
απογευματινή την έκανε, για να προλαβαίνει να πηγαίνει στην κυρία
Kate, μια γειτόνισσά της πενηντάρα Αγγλίδα που ξέμεινε στην Ελλάδα
από τουρισμό κι έρωτα και κερδίζει τον επιούσιο παραδίδοντας κατ’
οίκον μαθήματα πάτσγουορκ. Το σπίτι της είναι ένας κήπος υφασμάτων,
μαξιλαράκια, κουρτίνες, τσάντες, πετσέτες, τραπεζομάντιλα, όλα με
χρώματα και σχήματα, που θα έκαναν να χαμογελάσει και ο πιο μίζερος
άνθρωπος στον κόσμο.
Αποφάσισε να κάνει ένα τεράστιο πάπλωμα για τους δυο τους.
Υπέρδιπλο το ήθελε, κι ας της έπαιρνε πολύ καιρό. Χαλάλι του, το άξιζε.
Περιηγήθηκε στα παλιοκαιρίτικα μαγαζιά με τα υφάσματα και τα είδη
ραπτικής, διάλεξε με προσοχή τα υλικά και τις βελόνες, πορτοκαλί
γυαλιστερό σαν κεχριμπάρι θα ήταν το πάνω μέρος, απαλό λαδί το
εσωτερικό.
Έπιασε χαρτί και μολύβι. Στα μαθητικά της χρόνια ήταν καλή στα
μαθηματικά και στη γεωμετρία, τώρα όμως, στα τριάντα της, εκτίμησε τη
χρησιμότητά τους. Υπολόγισε 15 τετράγωνα στο φάρδος και 25 στο
μάκρος. Σύνολο 375 τετράγωνα για το πάνω μέρος του παπλώματος.
Πήρε και εξαιρετικής ποιότητας υαλοβάμβακα για το εσωτερικό και
στρώθηκε στη δουλειά.
Τους τέσσερις πρώτους μήνες έραβε μανιωδώς στον ελεύθερο χρόνο της,
κι ας την πίεζε αυτός να βγουν καμιά βόλτα να ξεσκάσουν, κι ένωνε όλα
τα τετράγωνα κουρελάκια που είχε με τόση επιμέλεια συλλέξει. Το
καθένα είχε τη δική ιστορία ή μάλλον τη δική ΤΟΥΣ ιστορία. Συνδύαζε και
τα χρώματα μεταξύ τους, παλ, απαλά, χαρούμενα.
Το