“25th hour” project
Ειρήνη Βεργοπούλου | 29.9.2014
Απογοητευμένος από τις ικανότητές του, ο άνδρας που προσπαθούσε να
γίνει συγγραφέας, πέρασε όλες τις ώρες μιας κάποιας ημέρας του, κάπου
μεσοβδόμαδα, αναζητώντας απελπισμένα τις ώρες της προηγούμενης.
Δεδομένο ότι τις έχανε πολύ συχνά, αλλά αυτή τη φορά είχε πεισμώσει
για να τις ξαναβρεί. Έστω, μερικές από αυτές. Αλλιώς, έπαιρνε όρκο, θα
γινόταν σκληρότερος από ποτέ με τον εαυτό του.
Η αυτομαστίγωση του ήταν μια οικεία συνήθεια, αλλά δεν έκανε και
ουσιαστικά βήματα στην καθημερινότητά του ώστε αυτή η τιμωρία να
μην είναι αναγκαία. Στο ξεκίνημα κάθε καινούργιου εικοσιτετράωρου, το
θεωρούσε από χέρι σίγουρο ότι θα έχανε δυο τρεις, λόγω των εγγενών
του ελαττωμάτων, που όλα ξεκινούσαν από Α. Ατολμία, αβελτηρία,
αναβλητικότητα, αφηρημάδα. Είχε υπολογίσει δε, και σε ποιά σημεία
του σπιτιού παράπεφταν συστηματικά αυτές. Στη διάρκεια του πρωινού,
ήδη έχανε μισή στο στρώμα επάνω, και ακολούθως, δυο τουλάχιστον,
και τρεις αν δεν είχε πρωινή υποχρέωση, χανόντουσαν στην σπηλαιώδη
οθόνη του ντεσκ τοπ: τσουλάγανε με τα ευέλικτα ροδάκια τους -ενώ
αυτός δεν πρόσεχε- στο πίσω μέρος του γραφείου του, ροβολούσανε, και
κυλάγανε εν τέλει στην υδρορροή στο μπαλκόνι του, και κατέληγαν
υπέθετε, στον υπόνομο.
Στη διάρκεια του μεσημεριού και του απογεύματος από την άλλη, ήταν
χειρότερο, γιατί οι ώρες μεταφερόντουσαν και ταλαιπωριόντουσαν μαζί
του μέσα στα ΜΜΜ, ζαλιζόντουσαν, τις έπιανε ίλιγγος, τάση για εμετό,
και ζητούσαν να κατέβουν στην επόμενη στάση για να συνέλθουν. Από
εκεί όμως του ξεφεύγανε, τις έχανε αμέσως από το οπτικό του πεδίο
μόλις έκλειναν πίσω τους οι πόρτες.
Στο υπόλοιπο του εικοσιτετραώρου, και ενώ προχωρούσε προς το βράδυ,
πάντα υπολόγιζε τη διάρκειά τους λάθος. Τον απορροφούσαν στο μεταξύ
μόνιμα κάτι σκέψεις, που τους έδινε πάντα αυτόν τον τίτλο ακριβώς, οι
σκέψεις του «κάτι» δηλαδή, της οποίες δεν κατάφερνε με σύστημα και
επάρκεια να τις εκφράσει λεκτικά. Οι ώρες στο μεταξύ είχαν ενοχληθεί,
προσβληθεί, νυστάξει, και είχαν σιωπηλά αποχωρήσει στα δικά τους, σε
άλλη συμπαντική διάσταση, υπνοδωμάτια.
Σήμερα είπαμε, ο άντρας έψαχνε παντού στο διαμέρισμά του να
ξετρυπώσει τις ώρες του εχθές, έστω και αν ήταν μπαγιατεμένες.
312