“25th hour” project
φωνή, έγινε φωνή που έσκισε την πλάση. «ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΑ!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! ΠΕΝΙΧΡΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ, ΕΛΑΤΕ! ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΞΙΖΕΙ. ΘΑΝΑΤΟ; ΧΑ…..ΧΑ…..ΧΑ……ΧΑ……ΧΑ». Το γέλιο
του, καθαρά σαδιστικό, έσειε την πλάση. Τα μάτια του, κόκκινα του
αίματος πετούσαν φλόγες. Η φωνή του τόσο οργισμένη μα και τόσο
σταθερή. «ΕΛΑΤΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ; ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ
ΤΟΝ ΟΡΥΜΑΓΔΟ! ΕΛΑΤΕ! ΕΛΑΤΕ! ΕΛΑΤΕ!!!». Η τελευταία του κραυγή
έσκισε τον πλανήτη στα 2, κυριολεκτικά. Μετά από χιλιάδες χρόνια είχε
ξυπνήσει ο Γκάργκον, ο πιο επίφοβος δαίμων όλων των εποχών. Ο
πρώτος των δαιμόνων, ο μεγάλος αδερφός του Θεού και του Θανάτου. O
Magnum Innominandum, ο απαγορευμένος, αυτός που το όνομα του
απαγορευόταν να ειπωθεί. Αυτός που συμφωνήθηκε η φυλάκιση του
από Θεό και Θάνατο, 2 όντα άκρως αντίθετα. Αλλά η προφητεία είχε
εκπληρωθεί. Είχε επιστρέψει. Μέσα σε λίγες ημέρες οι Άγγελοι του Θεού
πέθαναν, μαζί με τους Θεριστές. Τα Νεφελίμ επίσης, μαζί με τον Χάρο,
τον υπαρχηγό του Θανάτου. Οι Αρχάγγελοι βασανίστηκαν και
εκτελέστηκαν. Κανένας επιζών. Οι βρικόλακες, οι λυκάνθρωποι, τα
στοιχειά, τα πνεύματα, όλα νεκρά. Η Γη είναι πλέον μια ερημιά. Εμείς οι
λίγοι τρέχουμε να ξεφύγουμε απ’ τους ζωντανούς νεκρούς που
δημιούργησε. Η τροφή όλο και λιγότερη καθημερινά. Το νερό ακόμη πιο
σπάνιο. Τρεφόμαστε με ρίζες και κάποια υγρά που αναβλύζουν απ’ τη γη
και έχουμε ανοσία σε αυτά για κάποιο λόγο. Όμως τελειώνουν και αυτά,
τελειώνουν οι ελπίδες μας. Δεν ξέρουμε το τρόπο να τον σταματήσουμε.
Δεν ξέρουμε το τρόπο να μην τον αφήσουμε να ελευθερωθεί. Αν
διαβάζετε αυτό το ημερολόγιο βρείτε το τρόπο, σας παρακαλώ. Αν όχι,
περιμένετε τη μοιραία μέρα και τοποθετήστε αυτό το ημερολόγιο σε μια
λίμνη αίματος ενός ανθρώπου που αγαπάτε και σκοτώσατε, λέγοντας τα
λόγια «Vacei romno este conte victa». Σκεφτείτε το προορισμό και αυτό
το ημερολόγιο θα πάει σε εκείνο το σημείο, την ακριβή ώρα, μέρα και
σημείο που σκεφτήκατε. Είστε η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας,
βοήθεια. Βοήθεια, σας παρακαλώ...
269