“25th hour” project
Γιάννης Βλοντάκης | 5.7.2014
Δεν θυμάμαι πώς βρέθηκα εκεί στοιβαγμένος ασφυκτικά μαζί με άλλους
σε ένα σκοτεινό προαύλιο. Μικρές ριπές ηλιακού φωτός χαράζουνε εδώ
κι εκεί τον σκοτεινό χώρο. Στριφογυρίζουμε όλοι δίπλα-δίπλα ο ένας στον
άλλο σε μια κατάσταση damnatio memoriae.
Κανείς δεν μου απήγγειλε την κατηγορία που με βαραίνει για να
υφίσταμαι αυτό το μαρτύριο. Σίγουρα θα έχω κάνει κάτι πολύ σοβαρό,
κάποιο ανοσιούργημα, όπως και οι υπόλοιποι που στοιβάζονται εδώ
μέσα. Ίσως είναι ένας χώρος με βαρυποινίτες. Σε αυτή την τρώγλη τρώμε
πολύ, αλλά δεν μπορούμε να κινηθούμε καθόλου. Υπάρχει ένταση στον
αέρα και η ατμόσφαιρα μυρίζει, εκτός από την αποφορά των σκατών και
των ούρων, μπαρούτι. Μερικές μέρες κάποιοι έρχονται και μας κάνουν
ενέσεις. Έχω σκεφτεί μήπως βρίσκομαι σε κάποιο πείραμα, όμως δεν
νομίζω ότι υπάρχουν τόσο σκληρά πειράματα. Σίγουρα έχω κάνει κάποιο
έγκλημα. Τους φωνάζω να μου εξηγήσουν. Σκούζω με όλη μου τη
δύναμη. Ένα «γιατί;».
Με χτυπάνε. Χτυπάνε και τους γύρω μου πολλές φορές, γιατί φωνάζουμε
και μαλώνουμε μεταξύ μας. Έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο απόγνωσης
και εγκλεισμού που δαγκώνουμε από τη μονοτονία ο ένας τον άλλο. Η
χρυσή αχτίδα του Ήλιου είναι η μόνη που καταφέρνει να ξεγλιστρά από
αυτήν τη μαύρη τρύπα. Ξεχνιέμαι καμιά φορά και ακολουθώ το νήμα της
μέχρι την οπή, από εκεί που κλεφτομπαίνει. Πόσο θέλω να βγω εκεί έξω
να τρέξω μέχρι το τέλος της ηλιαχτίδας! Πνίγομαι εδώ και κάνει ζέστη και
είμαστε τόσο κοντά ο ένας στον άλλο. Ο θάνατος είναι εκεί, μέσα σε αυτή
τη φυλακή και φοβάμαι τόσο πολύ.
Μερικοί άλλοι έχουν χάσει τελείως τα λογικά τους. Μένουν για μέρες
κάτω στο πάτωμα, με βλέμμα άστοχο και κενό, παραδομένοι στην τρέλα
του μαρτυρικού εγκλεισμού. Μερικοί έχουν σαλέψει τελείως και κάνουν
κακό στον εαυτό τους, προσπαθώντας να τον δαγκώσουν. Ένα ερέθισμα
ψάχνουμε εδώ μέσα. Αυτή η έλλειψη ερεθισμάτων μας έχει ξεκάνει. Δεν
είμαι ζωντανός μέσα σε αυτή την ασάλευτη μονοτονία που βαραίνει το
κορμί μου και το μυαλό μου. Θέλω να ελευθερωθώ. Πότε θα με βγάλουν
και μένα από δω νεκρό να πάω να βρω την άκρη του χρυσού νήματος
εκεί έξω;
101