“25th hour” project
Στεφανία Ορφανάκη | 21.12.2014
Ένα ολότελα απόκρυφο μυστικό
ξεψυχούσε σε τούτο το μούχρωμα.
Σαν μια ανάσα τελευταία που φεύγει
όσο πιο αργόσυρτα μπορεί
για να παρατείνει έστω και για μερικά δεύτερα
τη ζωή.
Σαν τον απόηχο που φωνάζει για να ακουστεί στον δαίδαλο της νύχτας.
Σαν την αυτοθυσία που λευκή και ξάστερη χάνεται για μιαν αλήθεια
μαραμένη.
Έτσι και τούτη δα η ψυχή,
σε αυτή την 25η ώρα διαλέγει να μετουσιωθεί,
μόνη και περιστασιακά αλώβητη στην άδεια αιωνιότητα.
457