"25th hour" project | Page 315

“25th hour” project Έφη Μήτση | 1.10.2014 Θυμάμαι πόσο ακριβής ήθελε να είναι στη χρήση της γλώσσας. Ορθογραφία, γραμματική, σύνταξη, προφορά, ακόμα κι ο τρόπος που έγλειφε τα παγωτά, τα πάντα έπρεπε να είναι σε μαθηματική εντέλεια. Γι’ αυτό και στη συμμορία τον φώναζαν «ο Μαθηματικός». Κυκλοφορούσε πάντα με ένα όπλο κι ένα λεξικό. Του φαινόταν αστείο να δίνει την ευκαιρία στα θύματά του να σωθούν, αν έβρισκαν τη ρίζα στα αρχαία διάφορων λέξεων, ή την τετραγωνική ρίζα αριθμών. Μάλλον είχε κάποιου είδους φετίχ με τις ρίζες, αρκεί να μην ήταν δέντρων. Μια φορά, ένας υποψήφιος μακαρίτης τον είχε προκαλέσει, προτείνοντάς του να βρει την τετραγωνική ρίζα μιας λέξης, γεγονός που οδήγησε στη σωτηρία του, γιατί αν υπήρχε κάτι που εκτιμούσε ο Μαθηματικός στους ανθρώπους, αυτό ήταν το θράσος. Ο ρόλος μου στη συμμορία ήταν πιο περιορισμένος, αλλά σημαντικός. Κατέγραφα όλες τις εντολές που μας δίνονταν, όλες τις ενέργειές μας. Η ιδιότητά μου -«Συγγραφέας»- ήταν ένα από τα παραδείγματα όπου τον ενοχλούσε η προφορά της λέξης. Την διάβαζα όπως την έγραφα, με δίφθογγο. Σε εκείνον όμως δεν ακουγόταν εύηχο, γι’ αυτό επέμενε στην προφορά της λέξης με γάμμα, Συγγραφέας. Ήταν σαν να μου έκοβε ένας μέρος της ιδιότητάς μου, σαν να μου έκλεβε ένα ολόκληρο γράμμα. Με το μαθηματικό του ταλέντο μου αφαιρούσε και μου διαιρούσε ένα γράμμα από αυτή την ιδιότητα και με άφηνε με ένα στοιχείο λιγότερο, συρρικνωμένη, γεωμετρικά και κοινωνικά μικρότερη. Αποφάσισα πως ήταν σημαντικό να διεκδικήσω το δεύτερο γάμμα μου και πρότεινα να ορίσω συνάντησή μας στο λιμάνι «στις μια» μετά τα μεσάνυχτα, μια παραδρομή της γλώσσας, ένα λάθος που απαιτούσε την τιμωρία μου με όλους τους χάρακες, τους διαβήτες και τα μοιρογνωμόνια που έκρυβε στις τσέπες του. «ΣΤΗ μια!!» με διόρθωσε και τα μάτια του είχαν γουρλώσει όλο αρνητική έκπληξη -παρά το θετικό του μυαλό- που εγώ, η Συγγραφέας, τόλμησα να κάνω ένα τόσο αποτρόπαιο λάθος. «Θα βρεθούμε λοιπόν στις 25; Είμαστε σύμφωνοι;» απάντησα χαμογελώντας κρυφά, ανυπομονώντας για την αντίδρασή του. Αφού η μια μετά τα μεσάνυχτα με υποβίβαζε στα μάτια του από Συγγραφέα σε Συγγραφέα, θα την υποβίβαζα κι εγώ. Θα την αντιμετώπιζα με όλα τα όπλα, τα ξίφη και τα τόξα που μπορεί να διαθέτει μια πολεμίστρια, μια αμαζόνα της πένας, θα της αφαιρούσα 315