“25th hour” project
Ελένη Βασιλείου-Αστερόσκονη | 14.8.2014
Φρόντισαν του Ήλιου το φιλί,
στο σκοτάδι να σβηστεί.
Χάραξαν τον ουρανό.
Πού να ψάξω να σε βρω;
Στο πριν; Στο τώρα; Στο μετά;
Ξέρω… Μόνο στα όνειρα!
Η σκέψη μου μπερδεύτηκε, μέσα στις αναμνήσεις.
Υπομονή… υπομονή. Κάποτε θα γυρίσεις.
Κι αν δεν γυρίσεις; Πώς θα ζω;
Εκεί είναι καλύτερα. Από εδώ;
Μόνο ο αέρας απόψε μ’ αγγίζει.
Μία νεράιδα το δάκρυ σκουπίζει.
Χαμογελώ… και δυναμώνω,
κόντρα στις μέρες και ας ματώνω.
Αύριο θα φροντίσουν…
την ελπίδα με ψέμα να ντύσουν,
θα σου την χαρίσουν,
θα τραγουδήσουν
την θλίψη από ψηλά πάλι θα ρίξουν
την δήθεν αγάπη θα μεταγγίσουν
την αμφιβολία θα γεννήσουν
για να μπορέσουν να συντηρήσουν
τον κόσμο που άλλαξαν, για να πουλήσουν
ό,τι ποτέ δεν θα αγόραζες
δέρμα από σάπια κλωστή υλικών,
για να δέσεις το τέλος των παραμυθιών.
Στο πριν… στο τώρα… στο μετά…
Ξέρω θα έρθεις… πάλι στα όνειρα…
Για λίγες ώρες, για λίγες στιγμές.
Νερό της λήθης θα δοκιμάσω. Να κοιμίσω τις ενοχές.
25 ώρες φτάνουν; Μέσα στο “όνειρο” να χαθώ;
Ναι. Αν μου υποσχεθείς. Πως μέσα στο “όνειρο” θα σε βρω…
206