10 voor de overheid 1 | Page 39

fragiel, niet antifragiel”. En nu met kracht: “ken je identiteit, ontwikkel je eigen redeneerpatronen en gedragingen met eigen concepten die passen in een specifieke context.” Voornamens in actie Hij pauzeert even. “Om antifragiel te blijven en rigiditeit te voorkomen, organiseren we frequent
 ontmoetingsmomenten tussen voornamens en groeperingen uit onze samenleving. Inhoudelijk over wat er op “Dus reflecteren en debatteren. Niet ons afkomt maar ook over de producten van voornamens zo’n ordinair lagerhuisdebat met ego- en de wijze waarop leveringen plaatsvinden. We doen tripperij, vliegen afvangen en dat omdat in elke instantie bureaucratisme dé werkmethode wordt. Dus reflecteren en debatteren. Niet zo’n ordinair lagerhuisdebat met egotripperij, vliegen
 kleineren. Dat zijn remmende redeneerwijzen die ons niet verder helpen.” afvangen en kleineren. Dat zijn remmende redeneerwijzen die ons niet verder helpen. Wij zullen vooral dialogiserend debatteren: inspelen op wat de ander zegt en daarop voort-bouwen. Een hefboomredenering dus van ‘het kan altijd beter’. Het doel van een ontmoetingsmoment is afspraken concretiseren: wie, wat en hoe ziet het eruit. Dat betekent
 accent op horizontale verbindingen met burgers en netwerken. Dus niet de focus op verticale
 aansturing.” Hij neemt zijn tijd. Kijkt naar de beker Mongozo maar laat hem staan. Diversiteit “Diversiteit vergroot antifragiliteit. En diversiteit voorkomt zelfgenoegzaamheid. Dus niet dat ‘alle neuzen in dezelfde richting’-gezeur. Er komt een samenlevingsraad waaraan voornamens verantwoording aflegt. Een voor vier jaar gekozen raad die voor de helft bestaat uit mensen uit een brede diversiteit aan netwerken. De andere helft komt via loting in de raad. Meerderheid van stemmen geldt bij beleidsintenties en beleidscontrole van voornamens. Deze samenlevingsraad
 organiseert met verschillende bevolkingsgroepen ontmoetingsmomenten. 36