wordt gezien. Het zó rationaliseren dat de menselijke kant en passie van mensen niet meer wordt
gezien of zelfs erger, dat de passie in de kiem wordt gesmoord.
Befehl ist befehl!
“De medewerkers zijn niet voor één gat te vangen, ze zijn ‘max flex’ en ‘can do’.
De opdrachten worden uitgevoerd ‘no matter what’, ook al kan, en in een enkel
geval mag dat eigenlijk niet. Waarom? Omdat we niet duidelijk genoeg onze
stem verheffen en eisen dat er wordt geluisterd.”
(Dr. M.F.J. Houben, luitenant-kolonel der Mariniers in de Militaire Spectator)
De medewerkers zien wel onjuist gedrag en onjuiste beslissingen, maar zijn vaak bang hier weerstand tegen te bieden. Ze durven hun eigen mening niet te laten horen. Bovenstaande is naar mijn
inziens ook van toepassing bij andere ministeries, semioverheden, provincies en gemeenten. Dit
heeft te maken met de bedrijfscultuur. De vele ongeschreven regels en ‘zo doen we dat hier’
beperken vooruitgang en de mogelijkheid om persoonlijk leiderschap te ontwikkelen. Uit cijfers van
het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat bij de overheid het meeste ziekteverzuim is en
ambtenaren het langst ziek zijn. De oorzaak van de ziektemeldingen wordt voor het grootste gedeelte aan het werk toegeschreven.
Heb jij de moed?
In het filmpje ‘ruimte voor de professionals’ dat in 2014 speciaal gemaakt is voor overheidsinstanties probeert men de bewustwording te vergroten dat eigen verantwoordelijkheid genomen moet
worden. In mijn jaren bij Defensie heb ik veel van dit soort initiatieven gezien. Vaak werd ik hier
warm van en kreeg ik hier een energieboost van. Helaas was die energieboost maar kortstondig om195