Als ik de overheid zou kunnen maken , dan zou de focus liggen op rechtvaardigheid . En daarbij staat de stip op de horizon centraal , niet de beren op de weg . Dan is rechtvaardigheid voor alle burgers belangrijker dan controle , indekken en afrekenen bij fouten . Dat zou ook goed zijn voor de dienstverlenende rol van de overheid .
Stel je eens voor : je ontvangt een brief van de Belastingdienst : je hebt teveel huurtoeslag ontvangen . Aan het einde van het jaar heeft de Belastingdienst de balans opgemaakt van je jaarinkomen . Omdat je inkomen in de loop van het jaar gewijzigd is , moet je een deel van de ontvangen huurtoeslag terugbetalen . Balen , maar ook wel logisch . Het vervelende is , dat je de ontvangen huurtoeslag al uitgegeven hebt . Je hebt het overgemaakt aan je huurbaas , je hebt er boodschappen van gedaan , misschien heb je er wel je garderobe mee aangevuld .
Als je die brief ontvangt van de Belastingdienst , heb je in grote lijnen drie opties : 1 . Je gaat onder een steen liggen en bidt dat alles snel voorbij is . 2 . Het bedrag dat de Belastingdienst terugvraagt schraap je bij elkaar . Je baalt , maar betaalt .
3 . Je schrijft de Belastingdienst een vriendelijke , maar kordate brief , waarin je uitlegt dat je de huurtoeslag helaas al uitgegeven hebt . In je brief adviseer je de Belastingdienst om het eens te proberen bij je huurbaas of bij de Albert Heijn , want jij hebt het geld helaas niet meer in je bezit .
‘ Ha , ha ’, denk je nu . Maar het tegenovergestelde gebeurt regelmatig . Een voorbeeld daarvan is goed te zien in de uitvoering van de nieuwe Fraudewet in 2013 . De regering koos daarin bewust voor een repressieve aanpak van uitkeringsfraude : burgers die niet voldoen aan de zogenaamde inlichtingenplicht , moeten de teveel ontvangen uitkering terugbetalen , inclusief een boete van 100 %. Maar bij die inlichtingenplicht gaat het vaak mis : terwijl burgers bijvoorbeeld nog wachten op de
Als ik de overheid zou kunnen maken , dan zou de focus liggen op rechtvaardigheid . En daarbij staat de stip op de horizon centraal , niet de beren op de weg . Dan is rechtvaardigheid voor alle burgers belangrijker dan controle , indekken en afrekenen bij fouten . Dat zou ook goed zijn voor de dienstverlenende rol van de overheid .
Stel je eens voor : je ontvangt een brief van de Belastingdienst : je hebt teveel huurtoeslag ontvangen . Aan het einde van het jaar heeft de Belastingdienst de balans opgemaakt van je jaarinkomen . Omdat je inkomen in de loop van het jaar gewijzigd is , moet je een deel van de ontvangen huurtoeslag terugbetalen . Balen , maar ook wel logisch . Het vervelende is , dat je de ontvangen huurtoeslag al uitgegeven hebt . Je hebt het overgemaakt aan je huurbaas , je hebt er boodschappen van gedaan , misschien heb je er wel je garderobe mee aangevuld .
Als je die brief ontvangt van de Belastingdienst , heb je in grote lijnen drie opties : 1 . Je gaat onder een steen liggen en bidt dat alles snel voorbij is . 2 . Het bedrag dat de Belastingdienst terugvraagt schraap je bij elkaar . Je baalt , maar betaalt .
3 . Je schrijft de Belastingdienst een vriendelijke , maar kordate brief , waarin je uitlegt dat je de huurtoeslag helaas al uitgegeven hebt . In je brief adviseer je de Belastingdienst om het eens te proberen bij je huurbaas of bij de Albert Heijn , want jij hebt het geld helaas niet meer in je bezit .
‘ Ha , ha ’, denk je nu . Maar het tegenovergestelde gebeurt regelmatig . Een voorbeeld daarvan is goed te zien in de uitvoering van de nieuwe Fraudewet in 2013 . De regering koos daarin bewust voor een repressieve aanpak van uitkeringsfraude : burgers die niet voldoen aan de zogenaamde inlichtingenplicht , moeten de teveel ontvangen uitkering terugbetalen , inclusief een boete van 100 %. Maar bij die inlichtingenplicht gaat het vaak mis : terwijl burgers bijvoorbeeld nog wachten op de