Mijn overheid kijkt naar deze psychologische uitdagingen en bekijkt hoe je intrinsieke motivatie
aanwakkert. Dat betekent niet dat je voor de bevolking gaat bepalen wat ze precies moeten doen.
In plaats daarvan kijk je naar wat mensen graag willen doen en schep je kaders waarin burgers dat
gedrag kunnen vertonen. Zo blijven mensen betrokken, omdat zij zelf initiatief hebben genomen.
Deze overheid kijkt voortdurend naar hoe je dit stapje naar eigen initiatief klein en overzichtelijk
maakt.
Een autoriteit hoeft niet alles zelf op te lossen. Positief gedrag is namelijk ontzettend aanstekelijk.
Kijk bijvoorbeeld eens naar Serious Request van 3FM, waar de DJ’s luisteraars inspireren om zelf
acties te bedenken en een podium bieden om dat te laten zien. In een andere vorm is dit precies
wat overheden kunnen doen.
Van klein naar groot
De mooiste initiatieven beginnen vaak bij een klein clubje en worden zo aanstekelijk dat anderen
mee willen doen. Mijn overheid zorgt dat het stapje om ‘mee te doen’ heel klein is en dat mensen
elkaar beïnvloeden met hun gedrag. De bevolking van deze overheid neemt sneller initiatief en
weet dat de overheid daarbij kan helpen. Stel je eens voor dat de overheid en de bevolking een
soort wederkerig spel zouden spelen, waarin positief gedrag altijd de inleg is. Zouden we dan
onze uitdagingen niet met veel meer plezier en motivatie aangaan? En zouden we dan niet veel
productiever zijn?
Geld of beloning hoeft écht niet altijd de trigger te zijn om in actie te komen. Het is belangrijker
om te weten wat mensen drijft, hoe ze zich zinnig voelen en waar ze blij van worden. Met kennis
over wat mensen verbindt, voegt een overheid meer waarde toe. Dat betekent dat ambtenaren
108