noemde sectoren elkaar gemakkelijk kunnen vinden. Een voorbeeld waarin dit in beperkte mate al wordt gedaan zijn Meet-ups. Hierbij staat een bepaald thema centraal en komen met gedeelde interesse maar verschillende achtergronden bij elkaar om kennis uit te wisselen, van elkaar te leren en een enkele gezamenlijk een initiatief te starten.
Van reactief naar proactief
Om daadwerkelijk de stap te zetten van een reactief naar een proactief beleid is er echter meer initiatief nodig vanuit de overheid. Die moet multidisciplinaire teams vormen met afgevaardigden van overheid, bedrijfsleven en universiteiten met gedeelde passies en interesses. Als we kijken naar succesvolle start-ups is het niet zozeer het idee dat de doorslag geeft, maar juist het team dat er achter zit. De ketting is immers zo sterk als de zwakste schakel.
Een team moet aanspraak kunnen maken op financiering, op voorwaarde dat het bestaat uit vertegenwoordigers van alle sectoren, inclusief de overheid. Als daar een concreet idee uit voortkomt moeten zij de financiële middelen krijgen om dit te realiseren. De overheid vervult dus niet alleen de rol van investeerder, maar ook de rol van facilitator. Dit zou een variant kunnen zijn op de manier waarop subsidies op dit moment worden verstrekt. Om het wiel niet opnieuw uit te vinden kunnen we veel leren van een land als Estland. Iedereen die hier geïnteresseerd in is zou de Tegenlichtdocumentaire“ E-stonia: een land als start-up” moeten kijken. Hierin is de overheid de spin-in-hetweb als het gaat om het vormgeven van de samenleving. De Nederlandse overheid kan hier een voorbeeld aan nemen en een manier vinden om beter samen te werken met start-ups en op deze manier proactief beleid hiervoor te ontwikkelen.
noemde sectoren elkaar gemakkelijk kunnen vinden. Een voorbeeld waarin dit in beperkte mate al wordt gedaan zijn Meet-ups. Hierbij staat een bepaald thema centraal en komen met gedeelde interesse maar verschillende achtergronden bij elkaar om kennis uit te wisselen, van elkaar te leren en een enkele gezamenlijk een initiatief te starten.
Van reactief naar proactief
Om daadwerkelijk de stap te zetten van een reactief naar een proactief beleid is er echter meer initiatief nodig vanuit de overheid. Die moet multidisciplinaire teams vormen met afgevaardigden van overheid, bedrijfsleven en universiteiten met gedeelde passies en interesses. Als we kijken naar succesvolle start-ups is het niet zozeer het idee dat de doorslag geeft, maar juist het team dat er achter zit. De ketting is immers zo sterk als de zwakste schakel.
Een team moet aanspraak kunnen maken op financiering, op voorwaarde dat het bestaat uit vertegenwoordigers van alle sectoren, inclusief de overheid. Als daar een concreet idee uit voortkomt moeten zij de financiële middelen krijgen om dit te realiseren. De overheid vervult dus niet alleen de rol van investeerder, maar ook de rol van facilitator. Dit zou een variant kunnen zijn op de manier waarop subsidies op dit moment worden verstrekt. Om het wiel niet opnieuw uit te vinden kunnen we veel leren van een land als Estland. Iedereen die hier geïnteresseerd in is zou de Tegenlichtdocumentaire“ E-stonia: een land als start-up” moeten kijken. Hierin is de overheid de spin-in-hetweb als het gaat om het vormgeven van de samenleving. De Nederlandse overheid kan hier een voorbeeld aan nemen en een manier vinden om beter samen te werken met start-ups en op deze manier proactief beleid hiervoor te ontwikkelen.