Publicação digital | Página 9

DOOD IN DEN HAAG - VIKTOR MEIJER

Het is zot om te denken,

dat Den Haag je iets zal schenken,

die stad neemt en neemt en neemt,

en  geeft nou nooit eens iets terug,

Den Haag is een  hoer,

en ze gooit je op je rug,

ze zal gillen, grommen, kwijlen en schreeuwen,

het is een prachtwijf,

die nooit zal gaan vervelen,

maar ze neemt en neemt en neemt,

en geeft nooit eens iets terug,

ze laat je huiveren,

met haar prachtige lanen, straten en pleinen,

tot je huilend denkt:

"ooit ga ik hier verdwijnen"

en daarom is het gewoon zot om te denken,

dat Den Haag je ooit ook maar iets zal schenken,

een skyline van vulpen, strijkijzer en Haagse tieten,

zo mooi, je moet hier wel genieten,

maar er komt een tijd, voor elke Hagenees,

dat hij nooit meer kan zeggen:

"ik ben hier met plezier geweest"

Dus als je mijn grafsteen uit gaat hakken

hak dan wel de ooievaar erin

dan heb ik die voor altijd bij me

aukal leggik daah met teigezin