Μην μετράς τα χρόνια...
Νυχτερινά διηγήματα
είναι εξίσου αληθινά, βγαλμένα απ΄ την ψυχή
αυτού που φαντάσθηκε τα ατέλειωτα πάθη των
ανθρώπων, καθώς αναζητούν το νάμα της ζωής
τους, ένιωσε, βίωσε σα να ήταν δικές του τις
εμπειρίες των άλλων, και έμεινε έκθαμβος απ΄
τον πλούσιο συναισθηματικό τους κόσμο. Και πώς
μπορούσε να γίνει διαφορετικά άλλωστε, αφού
κάθε φορά που κάποιος μπαίνει στη διαδικασία
να αγγίζει έστω και διστακτικά, να ψαύει, να
αφουγκράζεται, το «εντός» των άλλων ανθρώπων,
να εξερευνά την terraincognita αυτών, ανακαλύπτει
ένα θησαυρό, το θησαυρό της ψυχής τους.
την προσπάθεια και φυσικά τις πολύ καλές μου
φίλες και συγγραφείς κυρίες Αναστασία Καλλιοντζή,
Βασιλική Λεβεντάκη και Ελευθερία Μεταξά που
ομόρφυνα