Ανθρώπων Έργα Ιούνιος 2014 | Page 324

15+1 Bloggers γράφουν... συνειδητοποίησε πως εκείνη έλειπε… «Δε μπορεί να ήταν όνειρο», αναφώνησε με μια χροιά λύπης αλλά και ανησυχίας μαζί. Σηκώθηκε απότομα από το κρεβάτι αφήνοντας πίσω του τη ξεγνοιασιά που μέχρι εκείνη τη στιγμή αισθανόταν, φόρεσε το παντελόνι του και άνοιξε την πόρτα. Ίσως να την προλάβαινε στην αυλή. Είχε χρόνια να αισθανθεί άνετος, απελευθερωμένος και ναι, ενθουσιασμένος με κάποια κοπέλα. Για πρώτη φορά μετά από εκείνο το καταραμένο και φρικτό ατύχημα που του κατέστρεψε τη ζωή, είχε νιώσει κάτι να σκιρτάει μέσα του. Δεν μπορούσε να το εξηγήσει όμως αυτή ήταν κάτι το διαφορετικό. Είχε αισθανθεί πως δεν έμοιαζε με καμιά άλλη, ίσως μόνο σε εκείνη... Τώρα όμως ήταν μάταιο να τα σκέφτεται όλα αυτά. Προφανώς η Βάσια το μετάνιωσε, δεν φαινόταν εξάλλου από τις κοπέλες της μιας νύχτας και μπορεί να πανικοβλήθηκε και να έφυγε. Δεν είχαν προλάβει καν να ανταλλάξουν τηλέφωνα. Πανικοβλήθηκε κι αυτός τώρα! 324 | Ανθρώπων Έργα | Τεύχος 5 | Ιούνιος 2014 Μια ιστορία αγάπης «Πώς θα την βρω;», σκέφτηκε... «Να την αγκαλιάσω για άλλη μια φορά. Να μυρίσω αυτή τη μυρωδιά βανίλιας του δέρματος της και να της χαϊδέψω τα μαλλιά. Να της πω, πως δεν τελειώσαμε εδώ αλλά τώρα αρχίζουμε.». Κάθισε στο κρεβάτι κι ακούμπησε τους αγκώνες στους μηρούς του, σκύβοντας και κρατώντας το κεφάλι του. Τις σκέψεις του διέκοψε κάτι που γυάλιζε επάνω στη φλοκάτη δίπλα στο κρεβάτι. Έσκυψε κι έπιασε τη βέρα του. Τώρα μπερδεύτηκε περισσότερο. Τι δουλειά είχε η βέρα στο πάτωμα; Σιγά σιγά έδεσαν τα γεγονότα στο μυαλό του. Κατάλαβε... Αυτό ήταν. Η Βάσια βρήκε τη βέρα και νόμιζε... «Ω, Θεέ μου! Γιατί; Γιατί;». Τώρα έπρεπε απαραιτήτως να την βρει! Να της Ιούνιος 2014 | Τεύχος 5 | Ανθρώπων Έργα | 325